quan zhou fei yi ti yan guan

Quanzhou หรือที่รู้จักกันในชื่อ "Citong" ในสมัยโบราณหรือที่รู้จักกันในชื่อ "Wenling" ตั้งอยู่บนชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของจีน เป็นเมืองท่าที่เต็มไปด้วยความทรงจำเกี่ยวกับการเดินเรือและมีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 1,300 ปี ตั้งแต่วันที่ 10 ถึงศตวรรษที่ 14 Quanzhou เจริญรุ่งเรืองในด้านการค้าทางทะเลระหว่างประเทศที่เจริญรุ่งเรือง และกลายเป็น "ท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออก" ที่ซึ่งนักธุรกิจจากทั่วทุกมุมโลกมารวมตัวกันและผสมผสานความหลากหลายทางวัฒนธรรมเข้าด้วยกัน ความหลากหลาย ความเปิดกว้าง และความอดทนเป็นประเพณีและลักษณะเฉพาะของเมืองนี้ นอกจากนี้ยังเป็นแหล่งจิตวิญญาณที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับชาวฉวนโจวผู้รักการทำงานหนัก กล้าที่จะชนะ และเป็นผู้บุกเบิกและกล้าได้กล้าเสียในการเขียนประวัติศาสตร์ สร้างสรรค์ในวันนี้ และสร้างสรรค์ อนาคต.

Quanzhou เป็นแหล่งกำเนิดของวัฒนธรรมฝูเจี้ยนตอนใต้ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญของ "เส้นทางสายไหมทางทะเล" โบราณ ซึ่งเป็นหนึ่งในเมืองประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมจีนชุดแรก เมืองหลวงทางวัฒนธรรมของเอเชียตะวันออก และพื้นที่หลักของชาติ เขตอนุรักษ์วัฒนธรรมและนิเวศวิทยา-เขตอนุรักษ์วัฒนธรรมและนิเวศวิทยาฝูเจี้ยนตอนใต้ มีประวัติศาสตร์อันยาวนานและมีวัฒนธรรมอันวิจิตรงดงาม เมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 2021 "Quanzhou: ศูนย์การค้าทางทะเลโลกของจีนในราชวงศ์ซ่งและหยวน" ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกเรียบร้อยแล้ว

Quanzhou เป็นพื้นที่ที่อุดมไปด้วยมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ในประเทศของฉัน มี 5 รายการอยู่ในรายการมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของ UNESCO (รายการ) เป็นเมืองเดียวในประเทศที่มีรายการมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของ UNESCO อยู่ 3 ประเภท มีรายการตัวแทนวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ระดับชาติ 36 รายการ ซึ่งอยู่ในอันดับต้นๆ ของเขตและเมืองในประเทศ มีรายการตัวแทนวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ระดับจังหวัด 128 รายการ และรายการตัวแทนวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ระดับเทศบาล 262 รายการ มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของ Quanzhou มีความหลากหลายในรูปแบบ ครอบคลุมวรรณกรรมพื้นบ้าน ดนตรีพื้นเมือง การเต้นรำแบบดั้งเดิม ละครแบบดั้งเดิม ศิลปะพื้นบ้าน กีฬาแบบดั้งเดิม ความบันเทิงและกายกรรม ศิลปะแบบดั้งเดิม ทักษะดั้งเดิม การแพทย์แผนโบราณ ประเพณีพื้นบ้าน และประเภทอื่น ๆ มีหลายโครงการที่เปี่ยมไปด้วยความหมายแฝง มีเอกลักษณ์ และมีสีสัน

ศูนย์ประสบการณ์มรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของ Quanzhou ตั้งอยู่ในเมือง Wudian ซึ่งมีประวัติศาสตร์ยาวนานนับพันปีและเป็นต้นกำเนิดของเมืองจินเจียง อาคารอิฐสีแดงที่มีลักษณะทางตอนใต้ของฝูเจี้ยนครอบคลุมช่วงสมัยหมิง ชิง และสาธารณรัฐจีน มีนักวิชาการอันดับหนึ่งในประวัติศาสตร์ของเมือง Wudian จำนวน 11 คน ในสมัยหว่านหลี่ จ้วง จี้ชางเป็นนักวิชาการอันดับหนึ่งในระดับเดียวกับหยวน ชงฮวน Kai Min เคยได้รับรางวัล 3 รายการติดต่อกัน (ครั้งแรกในการสอบของจักรวรรดิ การสอบระดับจังหวัด และการสอบในพระราชวัง) และยิ่งกว่านั้น มีการผลิต Jinshi มากกว่า 1,400 รายการ และเป็นตัวแทนที่โดดเด่นของมนุษยศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ศิลปะ สถาปัตยกรรมและประเพณี

สิ่งของในพิพิธภัณฑ์:

ศูนย์ประสบการณ์มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของเฉวียนโจวส่วนใหญ่ประกอบด้วยมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ 3 ประเภท ประสบการณ์เชิงโต้ตอบ การเช็คอิน และการรับชมและชื่นชม ตลอดจนประสบการณ์พื้นบ้านมากกว่า 30 รายการ

หมวดหมู่ประสบการณ์เชิงโต้ตอบ: กลุ่มกระโดดไฟ (เปลวไฟอิเล็กทรอนิกส์), รางวัลที่หนึ่ง (เดิมพันเค้กกลางฤดูใบไม้ร่วง), เต่าขว้างจอกศักดิ์สิทธิ์ (อันดับหนึ่ง), ประสบการณ์หุ่นกระบอก, หัตถกรรมหุ่นกระบอก, การแสดงหุ่นเชือก, การแสดงหุ่นมือปาล์ม, การไหว้กิ๊บติดผม, เครื่องแต่งกาย อัพภาพ ถ่ายวีดีโอ ฯลฯ

หมวดหมู่เช็คอิน: เทียนกงเซิง, การนับโคมไฟในพระราชวัง, การแข่งเรือมังกร, ภูมิทัศน์ย่อส่วนสะพานอันผิง, การล่าเป็ดบนน้ำ, หอคอยที่กำลังลุกไหม้, เตาฟืน, เค้กสำหรับทำอาหาร, เสี่ยวกง ฯลฯ

หมวดหมู่การรับชมและชื่นชม: ทำไมต้อง Quanzhou, Damei Jinjiang, เมือง Wudian, ภาพถ่ายทางอากาศของเมือง Wudian, สะพาน Anping, Luoya, Suoluohao ฯลฯ

การชมสิ่งของในพิพิธภัณฑ์:

1: ฉากจำลองบรรพบุรุษของอารยธรรมจีนในเมือง Quanzhou บูชาสวรรค์และบรรพบุรุษ

ในบรรดาอารยธรรมโบราณทั้งสี่นั้น มีเพียงอารยธรรมในประเทศของฉันเท่านั้นที่ยังคงอยู่ สาเหตุหลักมาจากวัฒนธรรมการบูชาบรรพบุรุษของประเทศจีน วัฒนธรรมการดื่มน้ำและความกตัญญู และการจดจำแหล่งที่มา ตลอดจนผลของคนทำงานที่บูชาธรรมชาติและพิชิตธรรมชาติอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน ดังนั้นในพิพิธภัณฑ์มรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของ Quanzhou คุณจึงสามารถชมฉากจำลองการบูชาธรรมชาติและการบูชาท้องฟ้าในวันที่ 1 และ 9 ของเดือนจันทรคติในเมือง Quanzhou รวมถึงฉากจำลองน้ำดื่มและการจดจำต้นกำเนิดในช่วง เหมายันและสืบสานประเพณีกตัญญูและการบูชาบรรพบุรุษ

2: เรื่องราวที่สอดคล้องกันของโคมไฟประดับ ณ แหล่งมรดกโลก 22 แห่งในฉวนโจว "ฉวนโจว: ศูนย์การค้าทางทะเลโลกของจีนในสมัยราชวงศ์ซ่งและหยวน"

มีโคมไฟระย้าทรงกลม 22 ชิ้นใน Quanzhou Intangible Cultural Heritage Experience Hall โคมไฟระย้าแต่ละชิ้นมีพื้นฐานมาจากองค์ประกอบแฟชั่นประจำชาติ ผสมผสานกับการออกแบบของมรดกโลก 22 แห่ง และจัดเรียงและรวมกันเป็นจุดเริ่มต้นของเมือง Wudian ซึ่งเชื่อมโยง 22 โลก เรื่องราวอันเป็นเอกลักษณ์ของแหล่งมรดกแห่งนี้บอกเล่าถึงภาพบรรพบุรุษที่แท้จริงของฝูเจี้ยนตอนใต้ที่ออกทะเลเพื่อแสวงหาชีวิต

3: โคมไฟประดับจัตุรัสมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ 8 อันของ Quanzhou และโคมไฟประดับพื้นบ้านทรงกลมอื่น ๆ

มีโคมไฟเพดานทรงสี่เหลี่ยมจำนวน 8 ดวงใน Quanzhou Intangible Cultural Heritage Experience Hall ซึ่งได้รับการออกแบบโดยคำนึงถึงองค์ประกอบต่างๆ เช่น แนวโน้มของชาติ มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของโลกของ Quanzhou มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของ Quanzhou และประเพณีพื้นบ้านของ Quanzhou คุณจะเข้าใจวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้หลักๆ ได้ มรดกและประเพณีพื้นบ้านของ Quanzhou ได้อย่างรวดเร็ว

การแสดงในพิพิธภัณฑ์:

1: การแสดงหุ่นกระบอก, การแสดงหุ่นกระบอกฉวนโจว (มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชาติ)

การแสดงหุ่นกระบอกของ Quanzhou เป็นที่รู้จักในชื่อ "หุ่นผ้าไหมที่ถูกระงับ", "การเล่นด้าย", "การแสดงหุ่นกระบอกไม้" ฯลฯ ในสมัยโบราณ พื้นที่ที่ Quanzhou และพื้นที่ที่พูดภาษาฮกเกี้ยนมักเรียกว่า "การเล่นหุ่น" และ "การเล่น Jiali" และนักวิชาการบางคนเรียกมันว่า "ละครหุ่น Quanqiang" ต้นกำเนิดของมันมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับวัฒนธรรมเวทมนตร์โบราณ เดิมทีมันเป็น "ความสนุกสนานสำหรับสมาชิกในครอบครัวที่ไว้ทุกข์" ในสมัยราชวงศ์ฮั่น มันกลายเป็นศิลปะการแสดงที่มีเอกลักษณ์ในงานเลี้ยงรับรองงานแต่งงาน ในช่วงราชวงศ์จินและราชวงศ์ถัง ผู้ดีจากที่ราบภาคกลางอพยพลงใต้ไปยังฝูเจี้ยน ตาม "Hua Shu" และเอกสารอื่น ๆ ที่เขียนโดย Tan Qiao นักลัทธิเต๋าจาก Quanzhou ในช่วงปลายราชวงศ์ถังและห้าราชวงศ์ เห็นว่าได้รับความนิยมในเขตฉวนโจวอย่างล่าสุดในห้าราชวงศ์ของราชวงศ์ถัง

ในช่วงราชวงศ์ซ่งและหยวน เศรษฐกิจสังคมของเฉวียนโจวเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก และวัฒนธรรมที่หลากหลายมาบรรจบกันและเจริญรุ่งเรืองร่วมกัน มีวัดหลายแห่ง ความเชื่อพื้นบ้าน และกิจกรรมพื้นบ้าน เช่น การสวดมนต์ขอพร ปัดเป่าภัยพิบัติ การบูชาเทพเจ้าและการสมความปรารถนา และการทำพิธีกรรมเพื่อขับวิญญาณชั่วร้ายจะมีความเจริญรุ่งเรืองอย่างยิ่ง Quanzhou Puppet Show นำเสนอศักยภาพทางวัฒนธรรมชามานิกอย่างเต็มที่ และฟังก์ชั่นพิเศษในการ "สื่อสารระหว่างมนุษย์กับเทพเจ้า" การแสดงนี้ผสมผสานเข้ากับกิจกรรมพิธีกรรมทางศาสนาของลัทธิเต๋าและศาสนาอื่น ๆ อย่างใกล้ชิด และกลายเป็นส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้ในชีวิตของผู้คน ประเพณีต่างๆ เช่น ความเกิด ความแก่ ความเจ็บป่วย และการตาย

ละครหุ่นกระบอกฉวนโจวในราชวงศ์หมิงมีการแลกเปลี่ยนระยะยาวและบูรณาการกับละครโอเปร่าภาคใต้ประเภทต่างๆ ในราชวงศ์ซ่งและหยวน การแสดงละคร ดนตรีและการร้องเพลง ทักษะการแสดง เทคนิคการสร้างแบบจำลองไอดอล ฯลฯ ได้เติบโตเต็มที่และกลายเป็นส่วนสำคัญ ส่วนหนึ่งของ "Quanqiang Opera" ของ Southern Opera ในราชวงศ์ซ่งและหยวน สิ่งนี้บันทึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์ ในช่วงราชวงศ์หมิงและชิง มีคณะละครหุ่นกระบอกมากมายในฉวนโจว และการแสดงของพวกเขาก็เฟื่องฟูและกลายเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ ได้มีการจัดตั้งระบบการเรียนการสอนขึ้น และยังมีการประชุมเชิงปฏิบัติการระดับมืออาชีพ เช่น "ซีไหลยี่" และ "โจวเหมียนห่าว" ที่เชี่ยวชาญด้านการผลิตหัวหุ่น เสื้อผ้า หมวก และอุปกรณ์ประกอบฉากจากอิฐ ละครหุ่นกระบอก Quanzhou เริ่มต้นในช่วงกลางราชวงศ์ชิงตามรอยผู้อพยพและแพร่กระจายไปยังกวางตุ้ง เจ้อเจียง ไต้หวัน และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งเป็นที่ที่ชาวฮกเกี้ยนและชาวจีนโพ้นทะเลอาศัยอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีบทบาทสำคัญในการก่อตัวของวัฒนธรรมพื้นบ้านของไต้หวันและภาษาถิ่นหลัก (Minnan หรือที่เรียกว่า "Heluo" และ "Hoklo")

หลังจากสืบทอดมรดกอย่างต่อเนื่องมาเป็นเวลาหลายพันปี Quanzhou Puppet Opera ได้สั่งสมละครแบบดั้งเดิมมากมาย พร้อมด้วยดนตรีโอเปร่าอันเป็นเอกลักษณ์ "Puppet Tune" และเพลงร้องแบบดั้งเดิมมากกว่า 300 เพลง รวมถึง "ตีกลอง" "ฆ้อง" และเครื่องดนตรีโบราณและหายากอื่นๆ และชุดเทคนิคการแสดงที่สอดคล้องกัน การสร้างชุดเทคนิคการจัดการสายที่เป็นเอกลักษณ์ - เกจวัดเส้น เช่นเดียวกับเทคนิคการแสดงที่หลากหลายและประณีตและกฎระเบียบด้านการแสดงที่สมบูรณ์ในเวลาเดียวกันก็มี "สไตล์ถังและเพลงสัมผัส" ที่เป็นเอกลักษณ์ ด้วยรูปทรงหัวหุ่นและการแกะสลักอันประณีต สีพาสเทล โครงสร้างไอดอล เสื้อผ้า หมวก และเทคนิคการผลิตอื่นๆ ทำให้ Quanzhou Puppetry กลายมาเป็นตัวแทนที่โดดเด่นของศิลปะหุ่นกระบอกสายจีนร่วมสมัย

2: การแสดงหุ่นต้นปาล์ม, การแสดงหุ่นถุงจิ่นเจียง (มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้แห่งชาติ)

การแสดงหุ่นเชิด หรือที่เรียกกันว่า "การแสดงหุ่นเชิด" หรือ "ลูกหุ่นเชิด" ในสมัยโบราณ เป็นรูปแบบหนึ่งของโอเปร่าที่ศิลปินใช้หุ่นเพื่อแสดงเรื่องราว

หุ่นกระบอกในประเทศจีนถือกำเนิดขึ้นในสมัยราชวงศ์ฮั่น และได้เห็นการพัฒนาและปรับปรุงครั้งใหม่ในสมัยราชวงศ์ถัง โดยมีการใช้หุ่นเชิดในการร้องเพลงและเต้นรำ ราชวงศ์ซ่งเป็นช่วงเวลาสำคัญสำหรับการพัฒนาหุ่นเชิดในประเทศของฉัน และเทคนิคการผลิตและการจัดการหุ่นเชิดก็เจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้น ด้วยการพัฒนาของเศรษฐกิจสังคม การแสดงหุ่นกระบอกในสมัยราชวงศ์หมิงจึงได้รับความนิยมไปทั่วประเทศ การแสดงหุ่นกระบอกในจังหวัดและภูมิภาคภาคใต้ที่มีการพัฒนาทางเศรษฐกิจมีความเจริญรุ่งเรืองมากยิ่งขึ้น จึงมีคำกล่าวว่า "หุ่นที่ดีในภาคใต้" . หุ่นกระบอกเข้าสู่ยุครุ่งเรืองหลังราชวงศ์ชิง หุ่นกระบอกไม่เพียงแต่ได้รับความนิยมในหลากหลายพื้นที่เท่านั้น แต่ยังแสดงด้วยเสียงจำนวนมากขึ้นอีกด้วย หุ่นกระบอก Gaozhou ฯลฯ หุ่นกระบอก, หุ่นกระบอกสาขาเหล็กแต้จิ๋ว, หุ่นกระบอกเสฉวนเหนือ, หุ่นกระบอก Shiqian, หุ่นกระบอก Yangtie, หุ่นกระบอก Taishun Yaofa, หุ่นกระบอก Lingao และสาขาอื่น ๆ ในส่วนของรูปแบบการแสดงสามารถสรุปได้เป็น 5 ประเภท ได้แก่ หุ่นสาย หุ่นไม้เท้า หุ่นถุง หุ่นกิ่งเหล็ก และหุ่นทำยา

ศิลปะการเชิดหุ่นมีความประณีตและน่าทึ่ง นอกจากการแสดงที่ยอดเยี่ยมของศิลปินแล้ว ศิลปะการสร้างแบบจำลองหุ่นกระบอกที่สมบูรณ์แบบและอุปกรณ์ปฏิบัติการยังเป็นส่วนสำคัญที่ดึงดูดผู้ชมในวงกว้างอีกด้วย ศิลปะพลาสติกเน้นไปที่การแกะสลักและการออกแบบหุ่นเชิด โดยทั่วไปหุ่นเชือกจะมีรูปทรงสูงกว่า ส่วนใหญ่จะสูงประมาณ 2.2 ฟุต หุ่นกระบอกมีความสูงมากกว่าหุ่นเชือก ซึ่งปกติจะสูงประมาณ 3 ฟุต หุ่นถุงมีรูปร่างเล็กเพียงประมาณ 7 นิ้ว โดยศิลปินจะถือหุ่นด้วยมือทั้งสองข้าง มีทักษะปฏิบัติการพิเศษที่แตกต่างจากหุ่นเชือกและหุ่นกระบอก

การแสดงหุ่นกระบอกจินเจียงเป็นการแสดงหุ่นกระบอกของโรงเรียนภาคใต้ซึ่งหมายถึงการแสดงหุ่นมือที่เมืองฉวนโจว ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2494 การแสดงหุ่นกระบอกทางตอนใต้ของฝูเจี้ยนได้รับการตั้งชื่อว่าการแสดงหุ่นกระบอกที่หายากในประเทศของฉัน

หุ่นกระบอกสไตล์ภาคใต้ได้รับความนิยมในฝูเจี้ยนตอนใต้ และต้นกำเนิดของมันย้อนกลับไปถึงบันทึกทางประวัติศาสตร์ใน "ซือยี่จี" ของราชวงศ์จิน "ฮัวซู่" ของราชวงศ์ทั้ง 5 และ "ซือหยูหยวนรี" ของซ่งใต้ ราชวงศ์. ตั้งแต่กลางราชวงศ์หมิงจนถึงปลายราชวงศ์ชิง เป็นยุครุ่งเรืองและพัฒนาการของหุ่นกระบอกทางตอนใต้ ตามตำนานพื้นบ้านและ "พงศาวดารทั่วไปของไต้หวัน" หุ่นเชิดมีต้นกำเนิดในสมัยเจียจิง ราชวงศ์หมิงและผู้ก่อตั้งคือ Liang Binglin ซึ่งต่อมาได้รับการขนานนามว่าเป็น "นักแสดงโอเปร่าหมายเลข 1" ในช่วงกลางของราชวงศ์ชิง การแสดงละครหุ่นในจินเจียงและสถานที่อื่นๆ เจริญรุ่งเรืองและแพร่กระจายไปยังไต้หวัน ขณะเดียวกันก็มีศิลปินชื่อดังอย่าง Li Kecha ปรากฏตัว ในช่วงปลายราชวงศ์ชิงและจุดเริ่มต้นของสาธารณรัฐจีน คณะละครหุ่นที่มีชื่อเสียงบางกลุ่มได้ปรากฏตัวขึ้นในมณฑลต่างๆ ของฉวนโจว เช่น "คณะเสือห้าตัว" ทางตอนใต้ของฝูเจี้ยนในช่วงปีตงจือและกวงซูของราชวงศ์ชิง ในช่วงสาธารณรัฐจีน คณะละครหุ่นใน Anxi, Hui'an และสถานที่อื่นๆ เกือบกระจายไปทั่วมณฑล อย่างไรก็ตาม ก่อนการสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน เนื่องจากเศรษฐกิจถดถอย คณะละครหุ่นในมณฑลฉวนจึงตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก

การแสดงหุ่นกระบอกแบบภาคใต้มีลักษณะผสมผสานและดึงเอาจุดแข็งของผู้อื่น และมีลักษณะทางวัฒนธรรมของภูมิภาคที่ชัดเจน รูปแบบทางศิลปะที่เป็นเอกลักษณ์ การแบ่งบทบาทอย่างพิถีพิถัน การแกะสลักหัวหุ่นด้วยทั้งรูปแบบและจิตวิญญาณ การแสดงที่ละเอียดอ่อนและการเคลื่อนไหวที่เหมือนจริงเป็นที่ชื่นชอบของผู้ชม

3: ประเพณีการเก็บดอกบัวในอันไห่ในช่วงเทศกาลแข่งเรือมังกร (มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชาติ)

"ซัวหลัว" หรือที่รู้จักในชื่อ "เก็บดอกบัว" เป็นกิจกรรมพื้นบ้านที่ผู้คนในเมืองอันไห่ เมืองจินเจียง มณฑลฝูเจี้ยน จัดขึ้นเพื่อขจัดภัยพิบัติและสวดมนต์เพื่อสุขภาพ "Suoluoluo" ของอันไฮมีต้นกำเนิดมาจากประเพณีพื้นบ้านโบราณในพื้นที่ที่ราบภาคกลาง และได้รับความนิยมอย่างมากในต้นราชวงศ์ชิง ในช่วงกลางและปลายราชวงศ์ชิง กิจกรรมนี้ได้รับการบูรณาการอย่างใกล้ชิดกับการบูชาโทเท็มมังกรของประเทศจีน และเปลี่ยนเวลาเป็นวันที่ห้าของเดือนพฤษภาคมของทุกปี ปัจจุบัน "ซัวโหล่วลั่ว" ได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดีในเมืองอันไห่ และยังคงมีบทบาทสำคัญในวิถีชีวิตพื้นบ้าน

เมื่อมีการจัดงาน "Suoluo" ผู้คนจะถือรูปปั้นศีรษะของราชามังกรที่ประดิษฐานอยู่ จุดธูปและสักการะ และเดินไปตามถนน ขบวนแห่ทั้งหมดนำโดยชายขี้เมาสวมหมวกทหารจากราชวงศ์ชิงและถือธงโกฐจุฬาลัมพายาวอยู่ในมือ ทั้งสองด้านของขบวนแห่ตีฆ้อง กลอง และวงออเคสตราคือทหาร "ผู่เบ็ง" ที่ถือตีนหมู รองเท้าแตะฟางและไวน์จากโถปัสสาวะบนไหล่ พวกเขาถือฆ้องและเครื่องประดับศีรษะ สวมเสื้อผ้าสีแดงและกางเกงขายาวสีแดง ถือตะกร้าดอกไม้ และสวมรองเท้าปัก ทำท่าเป็นสาวดอกไม้ ทุกครั้งที่ถึงบ้าน ผู้ถือธงจะรีบวิ่งเข้าไปในห้องโถงเหมือนคนเมาเหล้า โบกธงโมซ่า กวาดไประหว่างคาน และร้องเพลงอวยพร เช่น "เทพเจ้ามังกรมาหยิบดอกบัว แล้วเขาจะ เจริญรุ่งเรืองและมั่งคั่ง” ชายที่ทำท่าเป็นหญิงดอกไม้เต้นรำกับผู้ถือธงแล้วมอบดอกไม้ให้หัวหน้าครัวเรือน แสดงว่าพระเจ้าราชามังกรได้ทิ้งความโชคดีและโชคดีไว้แล้ว หัวหน้าครัวเรือนได้รับดอกไม้และมอบสีแดง ซองจดหมายแสดงความขอบคุณ นอกจากนี้ ในวันนี้ ผู้คนในเมืองอันไห่จะจัดกิจกรรมต่างๆ เช่น "ทอดซ่อมฟ้า" ทำเกี๊ยวข้าว และใส่มอกซาที่ประตู

ประเพณีของ "ซู่หลัว" มีความสำคัญเชิงปฏิบัติเชิงบวกในการกระตุ้นชีวิตทางวัฒนธรรมของผู้คน และส่งเสริมการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมทั่วช่องแคบไต้หวัน

4: เทคโนโลยีการถ่ายภาพความเป็นจริงผสม VR เทศกาลเรือมังกรจินเจียงประเพณีการปล้นเป็ดในทะเลสาบอันไห่ (มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของเทศบาลเมืองควนโจว)

“การจับเป็ด” หรือที่เรียกกันว่า “การจับเป็ด” ในน้ำ เป็นกีฬาการแข่งขันทางน้ำในเทศกาลแข่งเรือมังกรที่ได้รับความนิยมในเมืองโบราณอันไห่ มีประวัติยาวนานกว่า 300 ปี ตามตำนานเล่าขานกันว่ากิจกรรมนี้พัฒนามาจากประวัติศาสตร์และประเพณีการฝึกทหารเรือของเจิ้ง เฉิงกง เป็นกิจกรรมกีฬาที่ทดสอบความแข็งแกร่งทางร่างกาย ความอุตสาหะ และทักษะของผู้เข้าร่วม ซึ่งเต็มไปด้วยความท้าทายและความสนุกสนาน

บันทึกของการ "ล่าเป็ด" ในน้ำสามารถสืบย้อนไปถึงสมัยราชวงศ์ถัง ซึ่งถูกเรียกว่า "ยิงเป็ด" และเป็นเกมในศาล ตาม "ประวัติศาสตร์ห้าราชวงศ์·ถังจี": "ในปีที่สามของตงกวง (นั่นคือจวงจงชุนซู 923-925) เขายิงเป็ดที่กัวป๋อ" และใน "จินจี" ก็เช่นกัน บันทึก: "ในปีที่สามของ Kaiyun (944-925) -946) ยิงเป็ดที่ป่านเฉียว" นอกจากนี้ยังมีคอลเลกชันบทกวีเจ็ดบทที่มีเอกลักษณ์เฉพาะของ Wang Jian ใน "บทกวีที่สมบูรณ์ของราชวงศ์ถัง: การล่าหลวง": "ภูเขาสีเขียวล้อมรอบหัวของเมืองเฟิงเฉิง และแม่น้ำชานเอียงเข้าสู่ยูโกว ผู้คนในศาสนาโปรเตสแตนต์ ยิงเป็ดเท่านั้นและพวกมันมักจะเดินทางไปทางทิศตะวันออกพร้อมกับสวนจักรพรรดิ” เจิ้งเฉิงกงอ่านอย่างละเอียด บทกวีและหนังสือที่ได้รับแรงบันดาลใจจาก "การยิงเป็ด" รุ่นก่อนใช้มันอย่างยืดหยุ่นในการฝึกกองทัพเรือผ่านการล่าเป็ดเพื่อออกกำลังกาย ความกล้าหาญอันนองเลือดของเหล่าทหาร

ในเวลานั้น เจิ้ง เฉิงกง วีรบุรุษของชาติในฐานะเจ้าเมือง แบกรับภารกิจสำคัญในการต่อต้านราชวงศ์ชิงและฟื้นฟูราชวงศ์หมิง ภายใต้วิกฤติที่ญาติของเขาและนายพลผู้เป็นที่รักบางส่วนแปรพักตร์ไปยังราชสำนักชิง เขาจึงกลับมาที่ พื้นที่ชายฝั่งทะเลของอันไห่ ตงซือ และอิชิอิ ซึ่งเขาถูกเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็กเพื่อประจำการและฝึกกองทหารเพื่อที่จะกลับมาอีกครั้ง กองทหารของเจิ้งเฉิงกงสร้างกำแพงเมืองที่มั่นคงที่ไป่ซา ตงซือ ทหารและพลเรือนต่อสู้กันนองเลือด แต่พวกเขายังคงพ่ายแพ้ต่อการรุกอันทรงพลังของกองทัพชิง ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจยึดไต้หวันคืนและสร้างฐานต่อต้านราชวงศ์ชิงที่ยาวนาน

กองกำลังของเจิ้งเฉิงกงส่วนใหญ่เป็นทหารทางเหนือที่ไม่คุ้นเคยกับสงครามทางทะเลและคุณสมบัติของน้ำ พวกเขาไม่สามารถดูแลตัวเองได้เมื่อขึ้นเรือรบ ไม่ต้องพูดถึงการต่อสู้เลย เพื่อฝึกฝนทักษะการต่อสู้ทางทะเลของทหารและเพิ่มความสามารถในการสู้รบในน้ำ เจิ้งเฉิงกงได้สร้างชุดวิธีการฝึกอบรมที่มีประสิทธิภาพ ซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นวิธีที่ดีในการให้ความบันเทิงและให้ความรู้ กล่าวคือ ทุกปีในช่วงเทศกาลแข่งเรือมังกร เมื่อเวลาผ่านไป การแข่งขันที่เรียกว่า "จับเป็ดบนน้ำ" ได้กลายเป็นประเพณีพื้นบ้านในช่วงเทศกาลเรือมังกรในเมืองโบราณอันไห่

พื้นที่น้ำเปิดของสะพานอันผิงเป็นสถานที่ธรรมชาติและเหมาะสำหรับการจัดกิจกรรมล่าเป็ด ผู้จัดงานจะตั้งเสาไม้ไผ่หรือต้นสนยาวประมาณ 8 เมตรไว้ที่ท่าเรือหรือบนเรือ โดยเสาไม้ไผ่จะสูงจากน้ำประมาณ 3 เมตร บนเสาไม้ไผ่เพื่อเพิ่มความยาก ในช่วงเริ่มต้นของการแข่งขัน ผู้เข้าแข่งขันเหยียบเสาไม้ไผ่เรียบ ๆ ด้วยเท้าเปล่าท่ามกลางเสียงเชียร์ของฝูงชน ใครก็ตามที่สามารถไปถึงจุดสิ้นสุดและดึงเป็ดออกจากกรงได้จะเป็นผู้ชนะ และเป็ดที่พวกเขาได้รับจะถูกใช้ เป็นรางวัล กิจกรรมนี้จะทดสอบทักษะทางน้ำและการทรงตัวของผู้เข้าร่วม ผสมผสานฟิตเนส การผจญภัย และความบันเทิงเข้าด้วยกัน และเป็นที่นิยมอย่างมากในหมู่ผู้คน

กิจกรรมล่าเป็ดยังคงรักษารูปแบบเทศกาลเรือมังกรดั้งเดิมของชาวบ้านโบราณไว้ได้ค่อนข้างสมบูรณ์ เป็นกิจกรรมพื้นบ้านที่ร่วมกันสร้างสรรค์โดยชาวฝูเจี้ยนทางตอนใต้ และส่งต่อและพัฒนาจากรุ่นสู่รุ่น โดยมีลักษณะเฉพาะและความหมายแฝงมากมาย วัฒนธรรมภูมิภาคที่แตกต่างกันของภาคเหนือและภาคใต้ของประเทศจีนลักษณะของการสื่อสาร

5: เทศกาลไหว้พระจันทร์ประเพณีการเผาเจดีย์ (มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของเทศบาลจินเจียง)

ว่ากันว่าการเผาไหม้ Tazai ในราชวงศ์หยวน ค่ายทั่วไป Yuanbing ถูกสร้างขึ้นใน Quannan, Gutingpu (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ Anhai), Jiudu เพื่อดูแลทหารที่ประจำการในแต่ละหมู่บ้าน ในเวลานั้น ครัวเรือนสามครัวเรือนต้องเลี้ยงทหารหนึ่งหยวน และพวกเขาสามารถแบ่งปันมีดหนึ่งเล่มกับบ่อน้ำหนึ่งบ่อเป็นระยะทางห้าไมล์ ผู้คนยากจนข้นแค้นมาก เพื่อต่อต้านความโหดร้ายของทหารหยวน ประชาชนจึงนัดหมายในคืนเทศกาลไหว้พระจันทร์ให้สร้างเจดีย์บนศาลาโบราณ สั่งการให้ฉวนหนาน และเมื่อเห็นไฟเป็นสัญญาณ ทุกคนจึงเริ่มต้น เพื่อสังหารทหารหยวนในเวลาเดียวกัน และในที่สุดก็สังหารทหารหยวนทั้งหมดในคืนเดียว เพื่อเป็นการรำลึกถึงเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์นี้ ผู้คนจึงจัดกิจกรรมเผาเจดีย์ทุกเทศกาลไหว้พระจันทร์ และกลายเป็นประเพณีที่สืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น ก่อนถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์ เด็กๆ จะมารวมตัวกันเพื่อรวบรวมอิฐ กระเบื้อง และฟืนแห้ง จากนั้นจึงสร้าง "หอคอย" ขนาดต่างๆ ในป่าทั้งหน้าและหลังบ้าน ในคืนเทศกาลไหว้พระจันทร์ ผู้คนจะจุดฟืนที่ใส่ไว้ในหอคอย แล้วไฟก็พุ่งออกมาจากช่องว่างในกระเบื้อง ไฟจะลุกไหม้จนอิฐร้อนและกระเบื้องเป็นสีแดงซึ่งตระการตามากและบรรยากาศงานเทศกาลก็รุนแรงมาก เนื้อหาข้างต้นอิงจากตำนาน Wang Zhan ไกด์นำเที่ยวเหรียญทองในเมือง Quanzhou เชื่อว่าเทศกาลไหว้พระจันทร์ในวันที่ 15 ของเดือนจันทรคติที่ 8 เป็นฤดูเก็บเกี่ยว ในสมัยสังคมเกษตรกรรม การเผาหอคอยจะพัดพาผู้คนไป ด้วยความปรารถนาดี. ไม่ว่าปีนี้จะเก็บเกี่ยวอะไรก็ตาม ขอให้มีแต่สิ่งดีๆ ในปีหน้า. ในเวลาเดียวกัน ในเทศกาลไหว้พระจันทร์ สมาชิกในครอบครัวจะกลับมารวมตัวกันอีกครั้งและเพลิดเพลินกับพระจันทร์เต็มดวง ซึ่งเป็นเวลาให้รางวัลตัวเองหลังจากรับประทานอาหารเย็นแสนอร่อย ฉันเชื่อว่าทาร์ตที่ไหม้ในตอนกลางคืนสามารถขับไล่วิญญาณชั่วร้ายและเผาไหม้ออกไปได้ โชคร้ายครั้งก่อน นี่เป็นความเห็นส่วนตัวของ Wang Zhan ล้วนๆ

กิจกรรมที่จัดขึ้นในพิพิธภัณฑ์:

1: กิจกรรมการวิจัย สามารถรับกิจกรรมการวิจัย หัวข้อการวิจัยเพิ่มเติม: การวิจัยทางวัฒนธรรม Quanzhou (การวิจัยเฉพาะเรื่อง), การวิจัยมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของ Quanzhou (การทำหุ่นเชิด, การปักลูกปัด, การเย็บปักถักร้อย Jincan ฯลฯ ), การวิจัยประสบการณ์จินเจียง, ประวัติศาสตร์เมือง Wudian และ การวิจัยทางวัฒนธรรม ฯลฯ ห้องสมุดของเรามีอาจารย์และอาจารย์ผู้สอนมืออาชีพ

2: สำหรับการบรรยายการสร้างทีมทางวัฒนธรรมและกิจกรรมอื่นๆ พิพิธภัณฑ์ของเราสามารถวางแผนและรับกิจกรรมกลุ่มต่างๆ ตลอดกระบวนการทั้งหมด และสามารถจัดเตรียมโซลูชันแบบแพ็คเกจรวมถึงการจัดเลี้ยง ที่พัก การใช้รถยนต์ การเดินทาง การตรวจสอบ ฯลฯ