Zhongfeng Temple

เจ้าแม่กวนอิมหน้าดํา อารมณ์ของวัด! สภาพแวดล้อมยังคงเคร่งขรึม!

แนะนําวัดจงเฟิง: วัดจงเฟิงเป็นหนึ่งในวัดโบราณของภูเขาเอ๋อเหม่ย จินไท่เป็นวัดเต๋าที่เรียกว่ากวนหมิง สมัยเส้าหยางเหนือพระหมิงโกะได้ทําบุญ นักบวชชาวเต๋าในวัดเรียนพระพุทธเจ้าจึงเปลี่ยนเป็นวัด เนื่องจากวัดตั้งอยู่ใต้ยอดเขากลางของไป่หยาน จึงได้ชื่อว่าวัดจงเฟิง เซนฮุ่ยทองเมื่อตงเป่ยจง ทรงจําได้ว่ามีไฟไหม้บ่อยครั้งบนภูเขาจึงเปลี่ยนชื่อวัดจิ่วหยุนตามกฎหมายของ “สามหยุนสองน้ํา” ในสมัยราชวงศ์หมิงได้เปลี่ยนชื่อเป็น Zhongfengyuan และเรียกอีกอย่างว่าวัดจงเฟิง เชียงชุน ปกครองเมืองเจียเซิน (ค.ศ. 1644) พังไฟ มีวิหารไม้สองหลัง ปัจจุบันมีวิหารหนักสองหลัง วิหารด้านหน้าส่วนใหญ่เป็นศาลา Puxian สมัยราชวงศ์หมิง พระธาตุของราชวงศ์ซ่งมีเพียงคู่สิงโตหินเท่านั้น มีหินแปลก ๆ อยู่ในป่าด้านหลังวัด ชื่อว่า “หินเหลือง” สืบทอดว่า ราชวงศ์ถังซวน มอบเซียงหวง ไว้ที่สุนสิตา

วัด Zhongfeng นั้นเรียบง่ายมากและซ่อนตัวอยู่ในทุ่งนาและผัก ล้อมรอบด้วยบ้านไร่ มินิสิบฟางผู่เซียนอื่นในภูเขาเอ๋อเหม่ยอยู่หน้าวัดจงเฟิง แต่มีคนไม่กี่คนและได้รับการดูแลไม่ดีเล็กน้อย

เป็นวัดโบราณแห่งหนึ่งของภูเขาเอ๋อเหม่ย เป็นที่รู้จักกันในสมัยพระเจ้าจินเป็นวัดเต๋าที่เรียกว่า ถ้ํากวนหมิง

บ้านในวัดทรุดโทรมเล็กน้อยและไม่มีดอกไม้ที่อุดมสมบูรณ์ของวัดใหญ่อื่นๆแต่จั๊กจั่นเงียบและเห็นพระเก่าทํางานช้าในสวนผักและรู้สึกเหมือนเซนมากขึ้น