tao hua yuan ji

ในสมัยราชวงศ์ไท่หยวนแห่งราชวงศ์จิน ผู้คนในเมืองหวู่หลิงทำอาชีพประมงเป็นอาชีพหลัก เดินริมลำธารจนลืมไปว่าถนนไกลแค่ไหน ทันใดนั้นฉันก็มาเจอป่าดอกท้อ หลายร้อยขั้นข้ามฝั่ง ไม่มีต้นไม้อยู่ตรงกลาง หญ้าก็อร่อย และดอกไม้ที่ร่วงหล่นก็มีสีสัน ชาวประมงแตกต่างออกไปมาก เขามุ่งหน้าต่อไปโดยหวังว่าจะทำให้ป่าหมดแรง เมื่อป่าถึงแหล่งน้ำก็จะมีภูเขาปากเล็กเหมือนมีแสงสว่าง แล้วจึงลงจากเรือเข้าไปทางปาก ในตอนแรกเขาแคบมาก แต่หลังจากนั้นเขาก็เข้าใจผู้คน หลังจากเดินไปหลายก้าว จู่ๆ ก็นึกถึงฉัน... ในปีคริสตศักราช 421 นายเถา หยวนหมิง แห่งเมืองอู๋หลิว ได้เขียน "น้ำพุดอกท้อ" ที่สืบทอดกันมาหลายยุคหลายสมัย 1,600 ปีต่อมา ในเมืองเล็กๆ แห่งเหอฉวน ที่เชิงเขา Tushan เขาหวงแหนชีวิตที่ดีในหัวใจของคนโบราณ จุดชมวิวดอกท้อบานเกิดขึ้นเนื่องจากความปรารถนา