หมู่บ้านโบราณไป่ซู่ เมืองหย่งซิง มณฑลหูหนาน

หมู่บ้านไป่ซู่เป็นที่อยู่อาศัยของตระกูลหวง ผู้ก่อตั้งตระกูล หวง เมิ่งหวน เดิมเป็นคนหมู่บ้านซ่างชิง ตำบลซานถัง ว่ากันว่า วัวที่บ้านของเขาชอบหายไปที่สระน้ำบนภูเขาใต้ต้นสนไซเปรสต้นหนึ่งซึ่งอยู่ห่างออกไปสามสิบลี้ หวง เมิ่งหวน ถือว่าเป็นลางดี จึงย้ายมาตั้งถิ่นฐานใต้ต้นสนไซเปรสในช่วงปีเจิ้งเต๋อแห่งราชวงศ์หมิง ขยันทำนาและศึกษาเล่าเรียน เลี้ยงดูบุตรชายสามคน สร้างความเจริญรุ่งเรืองให้ลูกหลานสามสาย หลังจากนั้นก็สร้างบ้านเรือนตามแนวเขา สร้างหมู่บ้านริมน้ำ และตั้งชื่ออย่างเป็นทางการว่าหมู่บ้านไป่ซู่ หวง เมิ่งหวน เป็นทายาทรุ่นที่ 12 ของตระกูลหวงแห่งซ่างชิง ปัจจุบัน ตระกูลหวงแห่งไป่ซู่สืบทอดมาแล้ว 19 รุ่นนับตั้งแต่ท่านเมิ่ง มีมากกว่า 500 ครัวเรือน และประชากรมากกว่า 2,000 คน ในช่วงเวลา 500 ปีนี้ ตระกูลหวงแห่งไป่ซู่มีประชากรเพิ่มพูน ทรัพย์สินไหลมาเทมา และมีชื่อเสียงโด่งดังในแถบเจียงจั่ว ด้านหน้าหมู่บ้านมีลำธารเล็กๆ ไหลผ่านหมู่บ้าน ไหลลงใต้ไปรวมกับแม่น้ำจิ่วซาน เรียกว่า "สายคาดทองโอบล้อม" ในหมู่บ้านมีเพียงบ้านสามหลังที่หันหน้าไปทางทิศใต้ อาคารอื่นๆ พิงภูเขาโฮ่วหลิง หันหน้าไปทางทิศตะวันออก ขยายตัวไปทางเหนือและใต้ตามแนวเขา ด้านเหนือมีลักษณะคล้ายไก่ตัวผู้เลื้อย ด้านใต้มีลักษณะคล้ายเต่าขดตัว ด้านหน้าทางทิศตะวันออกมีลักษณะคล้ายหมูอ้วนดันประตู บนภูเขาโฮ่วหลิงมีป่าไม้หนาทึบ มีหินรูปเสือ รอยเท้าเซียน ถ้ำหิน เป็นต้น ในหมู่บ้านมีบ่อน้ำโบราณ 6 บ่อ ก่อด้วยหินสีเขียวขนาดใหญ่เป็นปากบ่อสี่เหลี่ยม น้ำไหลไม่หยุด หมู่บ้านโบราณปัจจุบันมีบ้านเรือนโบราณสมัยปลายราชวงศ์ชิงถึงต้นสาธารณรัฐจีนเหลืออยู่ 94 หลัง พื้นที่ก่อสร้างรวม 22,969 ตารางเมตร หมู่บ้านโบราณประกอบด้วยศาลากลาง โรงเรียน บ้านเรือน สะพาน บ่อน้ำ ทางไปรษณีย์โบราณ เป็นต้น ซอย ลำธาร อาคาร บ่อน้ำพุ เป็นต้น มีการจัดวางที่กะทัดรัดและเชื่อมโยงกัน อิฐสีเขียว กระเบื้องสีเทา โทนสีเรียบง่าย สง่างาม เป็นธรรมชาติและโบราณ กำแพงหัวม้า ชายคาซ้อน ทับหลัง คานตกแต่ง ภาพวาดสีสันสดใส งานแกะสลักอิฐ งานแกะสลักหิน ลวดลายหน้าต่าง เป็นต้น มีความหลากหลายและงดงาม งานแกะสลักอิฐในบ้านเรือนโบราณส่วนใหญ่เป็นแบบนูนต่ำ เนื้อหามีเช่น "ร่ำรวยและมีเกียรติครบถ้วน" "เจริญรุ่งเรืองหมื่นชั่วอายุคน" "สวรรค์ประทานพรหมื่นประการ" เป็นต้น แต่ก็มีงานแกะสลักอิฐชิ้นหนึ่งที่เป็นแบบนูนสูงคือ "วัฒนธรรมรุ่งเรือง" ภายในศาลากลาง เสาหิน ฐานเสาหิน งานแกะสลักหินในลานบ้าน คานไม้รูปพระจันทร์ ป้าย เป็นต้น ได้รับการตรวจสอบและเก็บรักษาไว้อย่างดี บ้านเรือนโบราณในหมู่บ้านไป่ซู่มีเทคนิคพิเศษบางอย่างที่สูญหายไปแล้ว ว่ากันว่าช่างฝีมือชั้นยอดคนหนึ่งสามารถก่ออิฐได้มากที่สุดเพียงเจ็ดถึงแปดก้อนต่อวัน อิฐสีเขียวต้องนำไปล้างและขัดด้วยน้ำก่อน จากนั้นจึงใช้กาเทปูนลงไปเพื่อให้เกิดการเชื่อมต่อแบบเดือยและร่องที่เกี่ยวกัน ทำให้ไม่สามารถตอกตะปูเข้าไปในผนังได้ ซึ่งใช้เวลา วัสดุ และแรงงานมาก แสดงให้เห็นว่าครอบครัวใหญ่ในสมัยนั้นร่ำรวยและพิถีพิถันเพียงใด หมู่บ้านไป่ซู่ให้ความสำคัญกับการศึกษาและศิลปะการต่อสู้มาตั้งแต่สมัยโบราณ มีผู้มีความสามารถเกิดขึ้นมากมายในทุกยุคทุกสมัย ตามบันทึกของตระกูล หมู่บ้านนี้เคยมีนักยิงธนูผู้เก่งกาจที่ติดตามหง ซิ่วฉวน ซึ่งมีฝีมือในการขว้างมีดบินและฝ่ามือทรายเหล็กที่ยอดเยี่ยม ในปลายราชวงศ์ชิงมีผู้สอบได้ตำแหน่งซิ่วไฉ นอกจากนี้ยังมีอาจารย์สอนศิลปะการต่อสู้หลายคนที่เปิดสำนักสอนลูกศิษย์ในมณฑลฝูเจี้ยน ถ่ายทอดวิชาเทพสิงโต ชาวไป่ซู่ยังเป็นนักธุรกิจที่เก่งกาจ ความเจริญรุ่งเรืองของตลาดโหย่วหมาซวีแยกจากชาวไป่ซู่ไม่ได้ ปัจจุบันมีเกือบหนึ่งร้อยครัวเรือนในตลาดที่เป็นคนหมู่บ้านไป่ซู่ ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1920 หมู่บ้านไป่ซู่ก็มีคณะงิ้ว มีบทละครที่เก็บรักษาไว้มากกว่า 30 เรื่อง มีการแสดงโคมไฟ ดนตรีกลอง และงิ้วเซียงควบคู่กันไป มีชื่อเสียงมากในตำบลและหมู่บ้านใกล้เคียง ปัจจุบันมีสมาชิกคณะงิ้ว 31 คน ผู้สูงอายุที่สุดอายุมากกว่า 80 ปี ผู้สูงอายุ 70 กว่าปีมี 6 คน เด็กอายุประมาณ 10 ขวบ 2 คน ที่เหลือเป็นวัยกลางคนและวัยหนุ่มสาว คณะงิ้วมีการสืบทอดอย่างเป็นระบบ โชคดีที่ชุดงิ้วโบราณ 12 ชุดได้รับการเก็บรักษาไว้ ปัจจุบันกลายเป็นของเก่าล้ำค่า ชุดเสื้อคลุมมังกรโบราณชุดหนึ่งมีมูลค่าหลายแสนหยวน ในช่วงเทศกาล คณะงิ้วมีการแสดงเสมอ บทละครที่แสดงบ่อยๆ ได้แก่ "ฉินเซียงเหลียน" "สิบห้าก้วน" "อวี้ซูโหลว" "กัวจื่ออี๋ซ่างโซ่ว" "เทียนกวนซื่อฝู" เป็นต้น หมู่บ้านโบราณดั้งเดิมของจีนชุดที่ 5