[ซังเคเอ็น] (เมืองโยโกฮาม่า จังหวัดคานากาว่า ชื่อประเทศเดิม: มูซาชิ)

<ความสำเร็จของ Sankei Hara ในการส่งเสริมการพัฒนาและวัฒนธรรมของโยโกฮาม่า ความคิดของเขาสามารถเห็นได้ในสวนที่หรูหราและสถาปัตยกรรมเก่าแก่> ในโยโกฮาม่าซึ่งพัฒนาให้เป็นหนึ่งในท่าเรือการค้าระหว่างประเทศชั้นนำของญี่ปุ่น มูลค่าการส่งออกจากญี่ปุ่นเพิ่มขึ้นอย่างมากในสมัยเมจิ และเราเริ่มเห็นพ่อค้าผู้มั่งคั่งหน้าใหม่ซึ่งลุกขึ้นมาตามตำแหน่งด้วยตัวพวกเขาเอง พวกเขาขยายไปสู่สาขาอื่นๆ เช่น การค้า การขนส่ง และการเงิน แข่งขันกับโลก และขับเคลื่อนเศรษฐกิจของโยโกฮาม่าอย่างแข็งแกร่ง แต่ซันเคอิ ฮาระ (พ.ศ. 2411-2482) ถือเป็นสัญลักษณ์ของสิ่งนี้ ชื่อจริงของซังเคคือโทมิทาโร่ เกิดที่เมืองกิฟุในปัจจุบัน ในวัยเยาว์ เขาอุทิศตนให้กับลัทธิขงจื๊อและกวีนิพนธ์ โดยวางรากฐานสำหรับความผูกพันอันแน่นแฟ้นกับวัฒนธรรมและศิลปะในช่วงบั้นปลายของชีวิต หลังจากย้ายไปโตเกียวและเรียนที่ Tokyo Senmon Gakko เธอได้งานเป็นครูที่ Atomi Girls' School ในที่สุดเธอก็หลงรักยาจูซึ่งเป็นลูกศิษย์ของเขา ยาจูเป็นหลานชายของเซนซาบุโระ ฮาระ (พ.ศ. 2370-2442) ซึ่งเปิดบริษัทค้าส่งออกไหมดิบในโยโกฮาม่า และฉันคิดว่ามีอุปสรรคมากมายในเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ระหว่างหลานชายผู้ถ่อมตัวของผู้นำทางธุรกิจและคาซูชิ ได้พบกับ Sankei เขาประทับใจกับบุคลิกและความสามารถของเขาและขอให้ครอบครัว Hara แต่งงานกับเขา Sankei ซึ่งท้ายที่สุดก็เข้ามารับช่วงต่อตระกูล Hara ได้ตอบสนองต่อกระแสนิยมในยุคนั้นด้วยการส่งพนักงานของตัวเองไปต่างประเทศ และได้รับผลกำไรมหาศาลจากการขายไหมดิบที่ส่งออกจากโยโกฮาม่าไปต่างประเทศโดยตรง ในที่สุดบริษัทก็เติบโตจนเป็นที่รู้จักในฐานะ "บริษัทการค้าห้าแห่งที่ยิ่งใหญ่" ของญี่ปุ่น ตั้งแต่ปี 1902 Sankei ได้สร้างบ้านของเขาที่ Honmoku ในเขตชานเมืองทางตอนใต้ของโยโกฮาม่า ฮนโมกุเป็นจุดชมวิวที่มองเห็นอ่าวเนงิชิเหนือพื้นที่คันไนซึ่งเป็นที่ตั้งของท่าเรือและที่ทำการของรัฐ และเลยยามาเตะไปซึ่งคุณสามารถมองเห็นซากของการตั้งถิ่นฐานในต่างประเทศ ตระกูลฮาระได้ซื้อที่ดินในรัชสมัยของเซนซาบุโระ Sankei ใช้ความรู้สึกทางสุนทรีย์โดยกำเนิดอย่างเต็มที่และสร้างสวนบนพื้นที่อันกว้างใหญ่ ในระหว่างการจัดสวน อาคารเก่าจากพื้นที่คยองกีได้ถูกย้ายออกไปทีละหลัง ทำให้เกิดรูปลักษณ์ที่ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่คนละโลก แม้ว่าจะตั้งอยู่ในเมืองโยโกฮาม่า ซึ่งมีการพัฒนาอย่างรวดเร็วในฐานะท่าเรือสมัยใหม่ก็ตาม นอกจากนี้ ในปี 1906 ซังเคได้เปิดสวนด้านนอกให้ประชาชนทั่วไปเข้าชม ด้วยการสร้างสวนซึ่งเป็นสิ่งที่ดีเลิศของเทคโนโลยีที่ดีที่สุด และศิลปะโบราณอันทรงคุณค่าและสถาปัตยกรรมที่เปิดให้บุคคลทั่วไปเข้าชมได้อย่างกว้างขวาง สวนแห่งนี้มีส่วนในการส่งเสริมวัฒนธรรมในโยโกฮาม่า ความหลงใหลในวัฒนธรรมและศิลปะของซังเคไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น และคฤหาสน์ภายในสวนสาธารณะปัจจุบันก็ถูกใช้เป็นห้องแสดงงานศิลปะ โอกาสในการทำงานศิลปะและพูดคุยในน้ำพุอันเงียบสงบซึ่งหาได้ยากในใจกลางเมือง ได้บ่มเพาะศิลปินรุ่นเยาว์ เช่น โยโกยามะ ไทคัง (พ.ศ. 2411-2501) และยาสุดะ ยูกิฮิโกะ (พ.ศ. 2427-2521) ในบรรดาผู้ที่เข้าพักที่ Sankeien คือกวีชาวอินเดีย รพินทรนาถ ฐากูร (พ.ศ. 2404-2484) และการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมได้รับการส่งเสริมข้ามพรมแดน อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างเกิดขึ้นซึ่งส่งผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตของซันเคอิ แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในเขตคันโต พ.ศ. 2466 แผ่นดินไหวครั้งนี้ทำให้เกิดความเสียหายอย่างร้ายแรงต่อพื้นที่ใจกลางเมืองคันไนและยามาเตะ และการไหลเวียนของอุตสาหกรรมและเศรษฐกิจในโยโกฮาม่าก็หยุดชะงัก ซังเค ซึ่งอยู่ในฮาโกเน่เมื่อเกิดแผ่นดินไหว ใช้เวลาสี่วันในการเดินเท้ากลับไปยังโยโกฮาม่า และดำเนินการเพื่อเป็นผู้นำในการฟื้นฟูทันที ซังเค ซึ่งกลายเป็นประธานสมาคมฟื้นฟูโยโกฮาม่า เปรียบเทียบโยโกฮาม่ากับขี้เถ้าว่าเป็น "กระดานชนวนว่างเปล่า" และมองในแง่บวกถึงโอกาสที่จะสร้างโยโกฮาม่าใหม่บนกระดานชนวนที่ว่างเปล่านั้น จากความพยายามเหล่านี้ ภายในหนึ่งปีหลังแผ่นดินไหว โยโกฮาม่าก็กลับมามีประชากรและอำนาจทางเศรษฐกิจมากขึ้นกว่าเดิม และกำลังเข้าสู่ระยะที่สองของการพัฒนาอย่างแท้จริง ในขณะเดียวกัน หลังแผ่นดินไหว Sankei เลิกมุ่งเน้นไปที่วิจิตรศิลป์ และเริ่มลงทุนในโครงการสวัสดิการสังคม และส่งเสริมอุตสาหกรรมส่งออกไหมดิบโดยรวม เขายังคงมีบทบาทอย่างแข็งขันในแถวหน้าของเศรษฐกิจญี่ปุ่นยุคใหม่ในฐานะนักธุรกิจ และถึงแก่กรรมในปี พ.ศ. 2482 ขณะอายุ 70 ​​ปี หากคุณเยี่ยมชมสวนซังเคเอ็งวันนี้ คุณจะพบกับทรัพย์สินทางวัฒนธรรมอันทรงคุณค่าและคฤหาสน์เรียงรายอยู่รอบสระน้ำบนพื้นที่กว้างใหญ่ถึง 175,000 ตารางเมตร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Rinshunkaku ถูกสร้างขึ้นในปี 1649 เพื่อเป็นพระราชวังของตระกูล Kishu Tokugawa การออกแบบสถาปัตยกรรมสุกิยะซึ่งเจริญรุ่งเรืองในสมัยเอโดะตอนต้นสามารถพบเห็นได้ทุกที่ ทำให้เกิดทิวทัศน์ที่สวยงามที่กลมกลืนกับสายน้ำ นอกจากนี้ เจดีย์สามชั้นและห้องโถงหลักของซากวัดโทเมียวจิ ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองคิซูกาวะ จังหวัดเกียวโต ในปัจจุบันก็ถูกย้ายด้วยเช่นกัน ทั้งสองแห่งสร้างขึ้นในปี 1457 และเก่าแก่ที่สุดในอุทยาน นี่เป็นตัวอย่างที่ดีของวิธีการดูแลรักษาอาคารเก่าแก่ที่ตกอยู่ในอันตรายจากการทรุดโทรมด้วยความระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง และเผยให้เห็นถึงความมุ่งมั่นของซังเคที่มีต่อวัฒนธรรม ซังเคเขียนเพลงชื่อ ``ฮามาจิมัน'' ในช่วงที่โยโกฮาม่าฟื้นตัวจากแผ่นดินไหว และปลุกเร้าความรักชาติและขวัญกำลังใจของประชาชนอย่างเชี่ยวชาญ เนื้อเพลงเหล่านี้ซึ่งปัจจุบันได้รับการเก็บรักษาไว้ในหอรำลึกซังเคภายในสวนสาธารณะ ทำให้เราได้เห็นถึงความรักอันชั่วครู่ของซังเคที่มีต่อโยโกฮาม่า “โยโกฮาม่าเป็นสถานที่ที่ดี ที่ซึ่งฤดูใบไม้ผลิของมหาสมุทรแปซิฟิกอาศัยอยู่ และเมื่อเรือที่ฉันรอมาถึงพรุ่งนี้ นกนางนวลจากฝั่งจะมาและปลาไวท์เบต...โยโกฮาม่าเป็นสถานที่ที่ดี เมื่อหิมะตก บนท่าเรือสีทอง ลมของเรือนับพันลำถูกปกคลุมไปด้วยเงิน” แนะนำสำหรับนักเดินทางคนเดียว: ★★★ (คนค่อนข้างน้อยแต่ใหญ่มากจึงไม่รบกวน) วันที่เข้าชม: วันธรรมดาที่ 4 ของเดือนพฤศจิกายน เวลาประมาณ 13:00 น การเดินทาง: นั่งรถบัสประมาณ 10 นาทีจากสถานี Negishi #Sankeien #Sankeien #ทริปโยโกฮาม่า #การท่องเที่ยวโยโกฮาม่า #เมืองโยโกฮาม่า #ทริปคานากาว่า #การท่องเที่ยวคานากาว่า #ท่าเรือโยโกฮาม่า #ผู้ชื่นชอบการท่องเที่ยวในประเทศ #ฉันต้องการเชื่อมต่อกับผู้ชื่นชอบการท่องเที่ยวในประเทศ