เมืองเก่าใต้ดอกไม้ฟีนิกซ์ที่เต็มไปด้วยความทรงจำ

ในช่วงวันหยุดวันแรงงาน, ขณะที่หลายคนเลือกที่จะหนีจากความวุ่นวายของเมืองเพื่อไปหาทิวทัศน์ที่ไกลโพ้น, ฉันเลือกที่จะกลับไปยังรากของฉัน—พื้นที่ตะวันตกของเมืองพานจือหัวในซอยฉุนเหมียวและสวนชูซิน. ที่นี่, เป็นที่ที่ความทรงจำในวัยเด็กของฉันอยู่, และก็เป็นที่ที่ในใจฉันดอกไม้ฟีนิกซ์บานสะพรั่ง. ในฐานะคนที่เติบโตในเขตเมืองเก่าของ 'พานสามรุ่น', ฉันมีความรู้สึกลึกซึ้งต่อทุกอิฐทุกแผ่นในที่นี่. ดอกไม้ฟีนิกซ์ที่นี่, เป็นสีที่สดใสที่สุดในความทรงจำของฉัน. เมื่อไหร่ก็ตามที่ดอกไม้บาน, สีแดงที่ร้อนแรงนั้น, มักจะสามารถส่องสว่างทั้งเขตเมืองเก่า, กลายเป็นทิวทัศน์ที่สวยงาม. อย่างไรก็ตาม, เวลาผ่านไป, ปีเดือนเหมือนดั่งสายไหม. ตามที่เมืองพัฒนาอย่างรวดเร็ว, สถานที่เหล่านี้ส่วนใหญ่ต้องเผชิญกับโชคชะตาของการถูกทุบทิ้งเพื่อการปรับปรุง. กำแพงอิฐเก่าและบ้าน, ดูเหมือนจะบอกเล่าเรื่องราวในอดีต, แต่ดอกไม้ฟีนิกซ์, กลับยิ่งเติบโตอย่างมีชีวิตชีวาในสายน้ำของประวัติศาสตร์. พวกมันเสริมสร้างความงามให้กับสิ่งก่อสร้างเก่าแก่เหล่านี้, เหมือนกับว่ากำลังบอกเรา: แม้ว่ายุคสมัยจะเปลี่ยนแปลง, บางสิ่งบางอย่างก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง. ในการถ่ายภาพครั้งนี้, ฉันเลือกที่จะใช้วิธีการเปิดรับแสงต่ำอย่างเจาะจง. ภาพที่มีโทนสีเข้มสามารถเน้นความรู้สึกหนักแน่นและความรู้สึกทางประวัติศาสตร์ของเขตเมืองเก่าได้ดีขึ้น. ดอกไม้ฟีนิกซ์ในพื้นหลังที่มืดนี้, เหมือนกับ 'ไฟที่มืดมิด', ไร้เสียงเผาไหม้, แต่ก็ยังคงดูโดดเด่น. พวกมันประดับอยู่ระหว่างกำแพงอิฐและบ้าน, เหมือนกับว่าเป็นวิญญาณของเมืองนี้, คอยปกป้องพื้นที่นี้อย่างเงียบงัน. ทุกภาพถ่าย, บันทึกเรื่องราวหนึ่งเรื่อง. ชุดภาพนี้, ไม่เพียงแต่เป็นการสรรเสริญดอกไม้ฟีนิกซ์, แต่ยังเป็นการทบทวนและคิดถึงประวัติศาสตร์ของเขตเมืองเก่า. ฉันเชื่อว่า, ทุกคนที่เห็นภาพเหล่านี้, จะถูกดึงดูดด้วยเสน่ห์ที่ไม่เหมือนใครนี้. ถ้าคุณชอบภาพนี้, โปรดกดติดตามและชื่นชม. มาบันทึกช่วงเวลาที่สวยงามของเมืองนี้ด้วยกล้องของเรา, และให้คนอื่นๆได้รู้จักและชื่นชอบพื้นที่นี้มากขึ้น.