พิพิธภัณฑ์มานจูรี

เดินจากถนนคนเดินจีน-รัสเซียไปยังพิพิธภัณฑ์มานจูรี ผ่านกลุ่มอาคารสถาปัตยกรรมแบบรัสเซีย ข้ามสะพานคนเดินข้ามทางรถไฟ เวลาเหมือนย้อนกลับไปในอดีต พิพิธภัณฑ์มานจูรีตั้งอยู่ในอาคารแบบรัสเซียไม่ไกลจากสถานีรถไฟ หลังจากสนธิสัญญาเนรจินสกี้ได้รับการลงนามในปี 1727 ได้กำหนดเขตแดนระหว่างจีนและรัสเซียจากเจียคตูไปจนถึงปากแม่น้ำเคยรัล ในปี 1734 รัฐบาลราชวงศ์ชิงได้จัดตั้งชาวมองโกลบารกูให้เป็นกองกำลังทั้งแปดกองทัพ และส่งไปประจำการรักษาพรมแดนตามสองฝั่งแม่น้ำเออร์ซุน ในช่วงทศวรรษที่ 1850 ชาวมองโกลบริยาตได้มาตั้งรกรากอยู่ในหุบเขาแห่งนี้ของมานจูรีปัจจุบัน และตั้งชื่อว่า "คอร์จินบูรัค" ซึ่งแปลว่าบ่อน้ำพุอันอุดมสมบูรณ์ ต่อมาบริเวณนี้และแหล่งน้ำพุ แม่น้ำ ภูเขา และทุ่งหญ้าโดยรอบก็ได้รับการตั้งชื่อตามคำว่าคอร์จิน หนังสือ "ภาพรวมของเมืองมานจูรี" บันทึกว่า "ชาวฮั่นและชาวมานจูในท้องถิ่นได้เดินทางมาถึงที่แห่งนี้ประมาณปี 1884 เมื่อพ่อค้าชาวจีนจากมณฑลเหนือและตะวันตกได้เดินทางมายังพื้นที่นี้เพื่อค้าขายกับชาวมองโกล" ต่อมาพ่อค้าจีนที่เดินทางไปมองโกลก็ได้เปิดเส้นทางการค้าไปยังเมืองนีบูชูของรัสเซีย รัสเซียเริ่มสร้างทางรถไฟจากเชริยาบินสก์ไปยังวลาดิวอสตอกตั้งแต่ปี 1891 ในปี 1895 รัสเซียได้ส่งช่างเทคนิคจำนวนมากเข้ามาในภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีนในนามนักท่องเที่ยวและนักสำรวจ เพื่อสำรวจและทำแผนที่ในพื้นที่ วันที่ 3 มิถุนายน 1896 จีนและรัสเซียได้ลงนามในสนธิสัญญาว่าด้วยการให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกันในการต่อต้านข้าศึก หรือที่รู้จักกันในชื่อ "สนธิสัญญาลับจีน-รัสเซีย" และในวันที่ 28 สิงหาคมปีถัดมา ได้มีพิธีวางศิลาฤกษ์ก่อสร้างทางรถไฟตะวันออกจีน (ต่อมาเรียกว่าทางรถไฟตะวันออกกลาง) วันที่ 3 พฤศจิกายน 1901 ได้มีพิธีเชื่อมร่องรางทางรถไฟทั้งสายที่สถานีอูกูนอร์ ใกล้กับมานจูรี ในปี 1907 ตามผลของสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น มานจูรีพร้อมด้วยเมืองอื่นๆ อีก 16 แห่งรวมทั้งฮาร์บิน ถูกบังคับให้ "เปิดเมือง" เพื่อการค้า ในยุครุ่งเรืองของเมืองค้ามานจูรี พ่อค้าจากมณฑลเจิ้งและเจ้าตลอดจนมองโกลเรีย มองโกลใน และพ่อค้าจากยุโรปตะวันออก เอเชียกลาง และเอเชียตะวันออกต่างพากันมารวมตัวกันที่นี่ ในทศวรรษที่สองของศตวรรษที่ 20 การคมนาคมทางรถไฟที่สะดวกและการเปิดเมืองค้าได้ผลักดันให้มานจูรีพัฒนาอย่างรวดเร็ว มีโรงแรม ที่พัก ร้านค้า และสถานบริการต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย ประชากรของมานจูรีเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว จนได้รับสมญานาม "เมืองนานาชาติแห่งการค้า"