ที่เงียบสงบไม่ได้เงียบเลย

เรียกอีกอย่างว่า โบสถ์เหนือประตูเซินหยาง ยังเป็นหน่วยงานสำคัญของชาติที่คุ้มครองโบราณวัตถุ เป็นชาวฝรั่งเศสที่เป็นนักบุญที่สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ชิง สมัยรัชกาลที่ 11 ต่อมาถูกกลุ่มยี่เฮอถูกเผา และถูกสร้างขึ้นใหม่ในสมัยสาธารณรัฐจีนบนพื้นที่เดิม เป็นสถาปัตยกรรมแบบกอธิคที่เป็นเอกลักษณ์ รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในยุโรป ตรงข้ามโบสถ์มีลานกว้าง บนลานมีกลุ่มแม่บ้านกำลังเต้นรำบนลานกว้าง คึกคักมาก ความทันสมัยและคลาสสิก โลกีย์และสวรรค์ ก็อยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืนในภาพเดียวกัน อีกด้านหนึ่งของลานเล็กมีที่นั่ง ถ้าใช้เลนส์ซูมยาวถ่ายโบสถ์ จะออกมาดีกว่า โบสถ์ปกติไม่เปิดให้เข้าชมภายใน แต่สามารถเข้าไปในสนามได้ แม้ในวันทำงานก็ยังเห็นเน็ตไอดอลหลายคนมาถ่ายรูปกันที่นี่ รูปปั้นของพระแม่มารีอยู่เงียบๆ อยู่ข้างๆ