วัดฮิกาชิยามะ จิโชจิ

วัดนิกายเซน โชโคคุจิ ก่อตั้งขึ้นในปี 1482 (บุนเม 14) โดยโชกุน อาชิคางะ โยชิมาสะ ซึ่งเปลี่ยนจากบ้านพักตากอากาศฮิกาชิยามะเด็นมาเป็นวัด ในปี 1489 (เอ็นโทคุ 1) ได้สร้างอาคารเงิน (สมบัติของชาติ) ซึ่งเป็นอาคารสองชั้น ชั้นบนเรียกว่า โชออนคาคุ และชั้นล่างเรียกว่า ชินคูเด็น ภายในอาคารโทคิวโด (สมบัติของชาติ) ที่ตั้งอยู่ทางเหนือของสวน มีห้องชงชาขนาดสี่เสื่อครึ่งที่เรียกว่า โดจินไซ ซึ่งถือเป็นต้นแบบของห้องชงชา ห้องพระประดิษฐานพระอมิตาภพุทธเจ้าและรูปปั้นของโยชิมาสะ สวนชั้นล่างเป็นสวนแบบเดินรอบบ่อน้ำ (สถานที่พิเศษและสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์) โดยมีเนินทรายสองแห่งที่น่าประทับใจคือ กินซาดัน และ โคเก็ตสึได ซึ่งกล่าวกันว่าสร้างขึ้นตั้งแต่ต้นสมัยเอโดะ สวนชั้นบนเรียกว่าสวนอิชิโนะอิ ซึ่งเป็นสวนหินแห้งที่ขุดพบในปีโชวะ 6 ในเดือนธันวาคม ปี 1994 (เฮเซ 6) ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมภายใต้อนุสัญญามรดกโลกในฐานะ