ภาพรวมของเกจิว

เราพักอยู่ที่บิเซะไห่สามชั่วโมงในตอนเช้า และขับรถไปที่เมืองเกจิ่วในช่วงบ่าย ซึ่งห่างออกไปประมาณ 50 กิโลเมตร เหตุผลที่เราไปเกจิอุคือเพื่อดูว่าเมืองดีบุกในอดีตซึ่งหมดทรัพยากรไปแล้ว มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่และได้เกิดใหม่เป็นสถานที่น่าอยู่หรือไม่ สิ่งแรกที่เราคิดคือไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์เมืองเกจิว ซึ่งเราจะได้ข้อมูลที่ครอบคลุมมากขึ้นได้อย่างสะดวก น่าแปลกที่พิพิธภัณฑ์เกจิวที่ค่อนข้างใหญ่ไม่มีป้ายบอกทาง เราจึงเดินไปที่ด้านหน้าอาคารแล้วและยังคงถามถึงที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์อยู่ การจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์ส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับสองธีม: "Xi Zai Qianqiu" และ "การสำรวจโบราณ" เกอจิ่ว เมืองหลวงของสี มีประวัติศาสตร์ยาวนานนับพันปี และเบงกู่เป็นชื่อเก่าของเทศมณฑลเมื่อก่อตั้งขึ้นในพื้นที่เกจิ่วและเมิ่งซีในสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันตก ในพิพิธภัณฑ์เมืองระดับเทศมณฑลแห่งนี้ มีโบราณวัตถุทางวัฒนธรรมระดับ 1 ของประเทศ 4 ชิ้น โบราณวัตถุทางวัฒนธรรมระดับ 2 8 ชิ้น และโบราณวัตถุทางวัฒนธรรมระดับ 3 128 ชิ้น รวมถึงโคมไฟนกยูงสำริดสมัยราชวงศ์ฮั่น และหม้อรูปคานที่ขุดพบในท้องถิ่น ซึ่งน่าประทับใจมาก . ถัดจากพิพิธภัณฑ์คือจัตุรัสวัฒนธรรม Jinhu ซึ่งเปลี่ยนจากบ่อโคลนกากแร่และครอบคลุมพื้นที่ 8.22 เฮกตาร์ โดยมีภูเขา Laoyin หนุนอยู่และหันหน้าไปทาง Jinhu สถานที่สำคัญของจัตุรัส ได้แก่ ภาพแกะสลักหินของกษัตริย์จี๋ (ผู้ก่อตั้งเหมืองแร่ดีบุกเกจิ่ว) ภาพนูน 4 ตัน "ซีซานเปาติง" เสาดีบุกมงคลสองเสา เส้นผ่านศูนย์กลาง 1 เมตร สูง 6.23 เมตร และหนัก 2 ตัน "ลิงขาวเซียนเปา" และ "งูทองโชว์ทรัพย์" เมืองเกจิวล้อมรอบไปด้วยภูเขาและทะเลสาบ และเป็นเหมือนฤดูใบไม้ผลิตลอดทั้งปี ไม่มีอุตสาหกรรมดีบุกขนาดใหญ่และไม่มีมลพิษ ว่ากันว่าราคาที่อยู่อาศัยและราคาที่อยู่อาศัยนั้นใกล้เคียงกับผู้คนมาก และได้กลายเป็นจริงแล้ว สถานที่น่าอยู่ วันนี้เราวางแผนจะอยู่ที่เกอจิ่วเพียงช่วงสั้นๆ และอาจกลับมาที่เมืองในอนาคตเพื่อเยี่ยมชมจุดชมวิวภูเขาเหล่ายิน อุทยานภูเขาเป่าฮัว และสถานที่อื่นๆ หรืออยู่นานกว่านี้เพื่อเพลิดเพลินไปกับชีวิตที่นั่น