เที่ยวหนึ่งวันที่วัดเอ้อร์ฝู่ในสวนสาธารณะริมแม่น้ำ CBD ของฉงชิ่ง

วัดเอ้อร์ฝู่ตั้งอยู่ที่ถนนนาน์บินในเขตนาน์อันที่มีชื่อเสียงว่าเป็นเดอะบันด์ของฉงชิ่ง อยู่ภายในสวนสาธารณะริมแม่น้ำห่างจากสี่แยกสะพานข้ามแม่น้ำแยงซีเจียงที่เรียกว่าสะพานฉาวเทียนเหมินของฉงชิ่งไปทางใต้ 150 เมตร อยู่ห่างจากวัดต้าฝู่บนถนนนาน์บิน 1 กิโลเมตร วัดเอ้อร์ฝู่มีพื้นที่กว่า 10 ไร่ เป็นสถาปัตยกรรมไม้ที่สร้างขึ้นตามแบบฉบับของราชวงศ์หมิงและชิง มีทัศนียภาพที่สวยงาม ประตูวัดมีคำสลักทองคำที่เขียนว่า 'น้ำแม่น้ำแยงซีเจียงไหลไม่หยุดหย่อน สดุดีคุณธรรมอันยิ่งใหญ่ของพระยาดายุ ภูเขานาน์ที่ยิ่งใหญ่กอดวัดเอ้อร์ฝู่ด้วยความเมตตาและโชคดี ฟังเสียงระฆังวัดโบราณในภูเขาลึก ดูไฟเขียวและม้วนสูตรที่พระสงฆ์เก็บไว้ไม่เปลี่ยนแปลง' ตรงกลางวัดมีศาลาใหญ่ที่ประดิษฐานรูปปั้นทองแดงของพระศากยมุนี รูปปั้นมีแสงทองคำที่ส่องประกาย พระพักตร์เปี่ยมด้วยความเมตตาและความดีงาม ท่าทางสงบนิ่ง รูปปั้นของพระคเณศวร พระอวโลกิเตศวร และพระอื่นๆ ตั้งอยู่ทั้งสองข้าง มีท่าทางที่ดูเหมือนจริง คำสลักทองคำในศาลาใหญ่เขียนว่า 'วัดเอ้อร์ฝู่ที่นาน์ซีสร้างสัมพันธไมตรีกว้างขวาง พระเมตตาที่มนุษย์โลกควรค่าแก่การเก็บไว้ตลอดไป' ทางทิศตะวันออกห่างจากวัด 50 เมตรบนหน้าผามีคำที่ถูกสลักไว้โดยผู้ที่มาก่อน รวมถึงบทกวีและการสร้างรูปปั้น 86 ตัวอักษรและรูปปั้นพระ 1 องค์ ทางทิศตะวันตกห่างจากวัด 50 เมตรมีการสร้างระเบียง ทั้งวัดมีสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบ: เสียงระฆังในตอนเช้าและกลองในตอนเย็น การเคาะไม้ปลายักษ์เบาๆ และเสียงพระสวดที่ล้อมรอบ ภายในวัดมีการวางแผนพืชและไม้ด้วยความเป็นระเบียบ สีเขียวที่ดูสดใส ดอกไม้หลากสีแข่งขันกันอย่างสวยงาม ด้านหน้าวัดมีแม่น้ำแยงซีเจียงที่ไหลเชี่ยวกราก มีเรือมากมายแข่งขันกันไปมา ด้านซ้ายมีสะพานฉาวเทียนเหมินที่ข้ามผ่านอย่างงดงาม ทำให้หุบเขากลายเป็นทางผ่าน ตามตำนานว่าวัดเอ้อร์ฝู่ที่อยู่ข้างๆ ประตูฉาวเทียนเหมินของฉงชิ่งนั้นถูกสร้างขึ้นในช่วงราชวงศ์หมิง มักได้ยินเรื่องราวจากผู้สูงอายุในท้องถิ่นบอกว่า: ใต้หินที่มีรูปร่างประหลาดของเอ้อร์ฝู่หยาน มีพ่อค้าคนหนึ่งอาศัยอยู่ข้างแม่น้ำ มักจะขึ้นเรือไปทำธุรกิจที่เซี่ยงไฮ้ และมักจะพบกับความเสี่ยง ธุรกิจก็เริ่มตกต่ำลงทุกวัน ทำให้ครอบครัวไม่มีความสุข วันหนึ่ง พ่อค้าฝันว่ามีชายแก่ผมขาวบอกเขาว่า หินบนภูเขาหน้าบ้านของเขาคือร่างของพระพุทธเจ้า ควรไปกราบไหว้บ่อยๆ ถ้าเจออันตรายก็เรียกหาพระอวโลกิเตศวรที่มีความเมตตาและช่วยเหลือผู้ที่ทุกข์ยาก พระอวโลกิเตศวรจะได้ยินและช่วยเหลือ หลังจากนั้น พ่อค้าก็มักจะพาภรรยาและลูกๆ ไปที่หน้าหน้าผา และกราบไหว้หินที่นั่นในตอนเช้าและเย็น ทุกครั้งที่ออกไปทำธุรกิจ ก็จะอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนไปขอพรและความปลอดภัย หลังจากนั้น พ่อค้าก็ไม่เคยมีเรื่องขาดทุนเกิดขึ้นอีก และคนที่อยู่บนเรือเดียวกันและคนที่ดึงเรือก็ปลอดภัย และเรือที่พวกเขาขึ้นก็เดินทางได้อย่างราบรื่น พ่อค้าผ่านการดำเนินธุรกิจอย่างซื่อสัตย์ และในที่สุดก็กลายเป็นคนที่มีความสุขใจในการให้และได้รับความรักจากผู้คน และกลายเป็นคนที่ร่ำรวยและมีความดีในท้องถิ่น ข่าวลือแพร่สะพัด มีคนในพื้นที่มากมายมาเผาธูปและกราบไหว้ และพวกเขาก็ได้รับคำตอบที่พวกเขาขอ และมีความศรัทธาอย่างมาก จนถึงขนาดที่ผู้ชายและผู้หญิงที่มีความศรัทธามากราบไหว้ไม่ขาดสาย และความศรัทธาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ พ่อค้าที่ร่ำรวยรู้สึกขอบคุณพระอวโลกิเตศวร และเพื่อความสะดวกในการกราบไหว้พระของชาวบ้าน พ่อค้าจึงใช้ทรัพย์สินทั้งหมดในการสร้างวัดที่นั่น และได้เชิญรูปปั้นพระศากยมุนีมาจากภูเขาเอ๋อเหมยเพื่อประดิษฐานไว้บนหิน วัดเอ้อร์ฝู่จึงถือกำเนิดขึ้นและยังคงอยู่จนถึงทุกวันนี้