วัดเหวินซู · สถานที่ที่เต็มไปด้วยสีทองอร่าม

นั่งรถไฟใต้ดินลงที่สถานีเหวินซู เดินออกจากสถานีไม่กี่ก้าว ก็จะเห็นซุ้มประตูเหวินซูฟางข้างถนน เหวินซูฟางเป็นชื่อของย่านประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งนี้ ซึ่งได้ชื่อมาจากวัดเหวินซูที่ตั้งอยู่ภายใน ตรงข้ามกับศาลาท้าวจตุโลกบาลคือกำแพงบังตา มีผนังสีเหลืองและกำแพงวังสีแดงทั้งสองด้าน หน้ากำแพงบังตามีต้นแปะก๊วยสีเหลืองทองอยู่หลายต้น แม้ว่าท้องฟ้าจะดูมืดครึ้ม แต่ที่นี่กลับให้ความรู้สึกอบอุ่น เมื่อเดินเข้าไปในศาลาท้าวจตุโลกบาล ตรงข้ามคือศาลาสามมหาบุรุษ หรือที่เรียกว่าศาลาเจ้าแม่กวนอิม สร้างขึ้นในสมัยจักรพรรดิคังซีแห่งราชวงศ์ชิง ภายในประดิษฐานรูปปั้นพระโพธิสัตว์สามองค์ ได้แก่ กวนอิม เหวินซู และผู่เสียน ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งความเมตตา ปัญญา และการปฏิบัติตามคำปฏิญาณตามลำดับ สองข้างของศาลาประดิษฐานเทพเหวินชางและกวนอู่ ซึ่งสร้างขึ้นในสมัยจักรพรรดิถงจื้อ การที่พระพุทธเจ้าและเทพเจ้าอยู่ร่วมกันในศาลาเดียวกันนั้นถือว่าหาดูได้ยาก ด้านซ้ายและขวาคือหอระฆังและหอกลอง ด้านบนแขวนป้ายจารึก "ระฆังทอง" และ "กลองธรรม" ซึ่งมีความแตกต่างจากที่อื่น ภายในลานวัดมีต้นแปะก๊วยสองต้น ใบแปะก๊วยร่วงเต็มพื้น ดึงดูดให้นักท่องเที่ยวหยุดพักและถ่ายภาพช่วงเวลาอันงดงาม หลังศาลาสามมหาบุรุษคือพระอุโบสถ เหนือกรอบประตูแขวนป้ายจารึก "นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ" วัดเหวินซูสร้างขึ้นครั้งแรกในสมัยจักรพรรดิต้าเหย่แห่งราชวงศ์สุย เดิมชื่อวัดซินเซียง ถูกทำลายในสงครามช่วงปลายราชวงศ์หมิง และสร้างขึ้นใหม่ในปีที่ 36 แห่งรัชสมัยคังซี (ค.ศ. 1697) เนื่องจากมักเห็นแสงไฟสว่างบนท้องฟ้าในยามค่ำคืน เมื่อตามรอยไปพบว่าเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมของพระชื่อฉือตู๋ จึงเชื่อว่าเป็นการปรากฏกายของพระโพธิสัตว์เหวินซู จึงเปลี่ยนชื่อเป็นวัดเหวินซู พระฉือตู๋เป็นพระผู้ก่อตั้งวัดเหวินซู หลังพระอุโบสถคือศาลาแสดงธรรม สร้างขึ้นในสมัยจักรพรรดิคังซีแห่งราชวงศ์ชิง ภายในมีศิลาจารึกพระราชลิขิตของจักรพรรดิคังซีเขียนว่า "ป่าว่างเปล่า" และ "บทกวีทะเลและจันทร์ ตามแบบอักษรของหมี่ฝู่" อย่างละหนึ่งแผ่น เนื่องจากป้ายจารึกที่พระราชทานมานี้ วัดเหวินซูจึงมีอีกชื่อว่าศาลาป่าอันล้ำค่า ส่วนสุดท้ายของวัดคือหอพระไตรปิฎก ทางด้านตะวันออกยังมีอาคารพระอุโบสถขนาดใหญ่อีกหลังหนึ่ง ประกอบด้วยศาลาหยวนทง ศาลาพระหยก เป็นต้น ซึ่งสร้างเพิ่มเติมในภายหลัง แม้ว่าวัดจะชื่อว่าวัดเหวินซู แต่กลับไม่พบศาลาเหวินซูเลย ทำให้นักท่องเที่ยวจำนวนมากสงสัย เพื่อชดเชยความเสียดายนี้ จึงมีการสร้างหอเหวินซูขึ้นใหม่หลังหอพระไตรปิฎก หอเหวินซูมีทั้งหมดสามชั้น ชั้นแรกคือหอธรรมป่าว่างเปล่า ชั้นที่สองคือห้องสมุดพุทธศาสนาป่าว่างเปล่า และชั้นที่สามคือศาลาเหวินซู หอเหวินซูและวัดเหวินซูถูกแยกด้วยกำแพง ไม่ได้เชื่อมต่อกันโดยตรง ต้องเดินอ้อมเข้าไปทางถนนเล็กๆ ทางด้านตะวันออกของวัด จึงมักถูกมองข้ามไปได้ง่าย เนื่องจากค่อนข้างซ่อนตัว ที่นี่จึงมีนักท่องเที่ยวน้อยกว่า บรรยากาศเงียบสงบ ต้นแปะก๊วยที่นี่ดูเหมือนจะสูงใหญ่กว่า สะท้อนภาพกับศาลาและอาคารโดยรอบ ทำให้ผู้คนหลงเพลินจนลืมเวลา