ดูฟู่ ฉาวถัง

ดูฟู่ ฉาวถังเป็นที่อยู่เก่าของดูฟู่ กวีชื่อดังของจีนในสมัยราชวงศ์ถังที่ได้ไปพำนักที่เมืองเฉิงตู ดูฟู่ได้อาศัยอยู่ที่นี่เกือบสี่ปี และได้แต่งกวีนิพนธ์ไว้มากกว่า 240 บท ในช่วงปลายราชวงศ์ถัง กวีชื่อเว่ยจวงได้ค้นพบซากปรักหักพังของฉาวถังและได้สร้างเรือนหลังคาฟางขึ้นใหม่เพื่อรักษาไว้ ตลอดสมัยราชวงศ์ซ่ง หยวน หมิง ชิง ได้มีการซ่อมแซมและขยายก่อสร้าง ฉาวถังมีพื้นที่ประมาณ 300 ไร่ ยังคงรักษาโครงสร้างของอาคารที่ได้รับการซ่อมแซมและขยายในปี ค.ศ. 1500 และ ค.ศ. 1811 ไว้ได้อย่างสมบูรณ์ มีผนังกั้น ประตูหน้า ห้องใหญ่ ห้องประวัติศาสตร์กวี ประตูไม้ และศาลเจ้ากรมก่อสร้างเรียงรายตามแนวแกนกลาง ด้านข้างมีทางเดินโค้งและอาคารเสริมอื่นๆ ที่เรียงรายอย่างสมดุล ภายในฉาวถังมีการเก็บรักษาเอกสารต่างๆ มากกว่า 30,000 เล่ม ในปี ค.ศ. 1955 ได้ก่อตั้งเป็นพิพิธภัณฑ์เพื่อระลึกถึงดูฟู่ และในปี ค.ศ. 1985 ได้เปลี่ยนชื่อเป็นพิพิธภัณฑ์ดูฟู่ ฉาวถังเฉิงตู。 ในช่วงฤดูหนาวของปี ค.ศ. 759 ดูฟู่เพื่อหลีกเลี่ยง 'การจลาจลของอันซื่อ' ได้พาครอบครัวออกจากลุงโหยว (ปัจจุบันคือภาคใต้ของมณฑลกานซู) เข้าสู่เมืองฉือ และได้มาถึงเฉิงตู ในฤดูใบไม้ผลิของปี ค.ศ. 760 ดูฟู่ได้สร้างเรือนหลังคาฟางเพื่ออาศัยอยู่บนฝั่งแม่น้ำฮวนหัวซีที่มีทิวทัศน์งดงามด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อน ในฤดูใบไม้ผลิของปี ค.ศ. 761 เรือนหลังคาฟางได้สร้างเสร็จและเรียกว่า 'ฉาวถังเฉิงตู' กวีนิพนธ์ของเขาที่ว่า 'หลังคาฟางทางตะวันตกของสะพานหมื่นลี้ น้ำในบ่อดอกไม้ก็เป็นคลื่นสีคราม' (จากบทกวี 'คนบ้า') ก็ได้กล่าวถึงฉาวถังเฉิงตูนี้ ดูฟู่ได้อาศัยอยู่ที่นี่เกือบสี่ปี และเพราะเขาเคยได้รับตำแหน่ง 'ตรวจสอบกรมก่อสร้างพนักงานนอก' จึงได้รับการเรียกว่าดูกงบู่ ในปี ค.ศ. 765 ยันวู่ได้เสียชีวิต ดูฟู่ที่สูญเสียการสนับสนุนเพียงหนึ่งเดียวได้ต้องอำลาเฉิงตูพร้อมครอบครัว และสองปีต่อมาได้พลัดพรากไปยังเจียง ซีอาง และที่อื่นๆ。 ป้ายหน้าประตูของฉาวถังมีคำว่า 'ฉาวถัง' ซึ่งเขียนโดยอ๋องซินจว๋อลั่ว ลูกชายคนที่ 17 ของจักรพรรดิคังซีในราชวงศ์ชิง ศาลาเจดีย์เสาหลิงเป็นหนึ่งในอาคารแทนที่ของฉาวถัง ซึ่งเป็นศาลาที่มีหลังคาทำจากหญ้า ภายในมีหินอักษรที่สลักคำว่า 'ฉาวถังเสาหลิง' สี่ตัวอักษร ซึ่งก็เขียนโดยอ๋องซินจว๋อลั่ว ในปี ค.ศ. 1734 อ๋องซินจว๋อลั่วได้นำดาไลลาม่าเข้าไปในทิเบต ผ่านเฉิงตู และได้เยี่ยมชมฉาวถัง ทิ้งร่องรอยมือไว้ที่นั่น。 ทางเดินดอกไม้ เป็นทางเชื่อมระหว่างอาคารที่ระลึกถึงดูฟู่ฉาวถังกับวัดฉาวถังเดิม ทางเดินดอกไม้นี้ล้อมรอบด้วยกำแพงสีแดง ท้ายทางเดินคือ 'ผนังกั้นฉาวถัง' สวนบ๊วย ตั้งอยู่ที่มุมตะวันตกเฉียงเหนือของฉาวถัง เดิมเป็นสวนส่วนตัว หลังจากการสร้างประเทศใหม่ได้ถูกนำมาอยู่ภายใต้การจัดการของฉาวถัง จากห้องประวัติศาสตร์กวีเลี้ยวไปทางตะวันตก ผ่านประตูที่มีรูปร่างเหมือนดวงจันทร์ก็จะถึงสวนบ๊วย มีเจดีย์อิฐสี่ชั้นยืนตระหง่านอยู่ริมทะเลสาบ และมีสะพานโค้งข้ามทะเลสาบ ชื่อเจดีย์ 'หนึ่งลังติง' มาจากความหมายของบทกวี 'มองเขา' ของดูฟู่ที่ว่า 'มองเห็นภูเขาทั้งหลายเล็กลง'。 ภายในฉาวถังมีการเก็บรักษาเอกสารต่างๆ มากกว่า 30,000 เล่ม และมีวัตถุโบราณมากกว่า 2,000 ชิ้น รวมถึงหนังสือกวีนิพนธ์ของดูฟู่ในสมัยราชวงศ์ซ่ง หยวน หมิง ชิง ที่มีการพิมพ์อย่างประณีต พิมพ์ด้วยเครื่องพิมพ์ และมือเขียน รวมถึงหนังสือพิมพ์ดีดในยุคใหม่ ยังมีหนังสือแปลใน 15 ภาษา และหนังสือที่พิมพ์ในเกาหลีและญี่ปุ่นมากกว่า 120 ชนิด ซึ่งเป็นที่เก็บรักษาข้อมูลเกี่ยวกับการสร้างสรรค์ของดูฟู่ที่มีความอุดมสมบูรณ์และรักษาไว้ได้ดีที่สุด