ทุกคนรีบไปที่พิพิธภัณฑ์กวางตุ้งถ่ายรูปดอกคำฝอยนะคะ!!!!!!

ฤดูใบไม้ผลิคือบทกวีที่งดงามที่สุดของธรรมชาติ และทุ่งดอกคำฝอยที่พิพิธภัณฑ์กวางตุ้งนั้น ก็คือคำอธิบายที่สวยงามที่สุดที่ฤดูใบไม้ผลิมอบให้แก่โลกใบนี้ ในฤดูกาลนี้ ฉันโชคดีที่ได้เหยียบย่างบนผืนดินสีทองนี้ รู้สึกถึงกลิ่นอายของฤดูใบไม้ผลิ และเก็บความทรงจำที่น่าจดจำ เมื่อไปถึงพิพิธภัณฑ์กวางตุ้งครั้งแรก ฉันก็ถูกดึงดูดด้วยสถาปัตยกรรมแบบโบราณของมัน พิพิธภัณฑ์และทิวทัศน์ธรรมชาติรอบข้างผสานเข้ากันอย่างกลมกลืน ราวกับกำลังบอกเล่าถึงความเปลี่ยนแปลงของประวัติศาสตร์และความยั่งยืนของธรรมชาติ และเมื่อฉันเดินออกจากพิพิธภัณฑ์ ทุ่งดอกคำฝอยที่อยู่ตรงหน้ายิ่งทำให้ฉันประหลาดใจ ทุ่งดอกคำฝอยนั้นเหมือนกับพรมสีทองขนาดใหญ่ที่ปูอยู่ระหว่างฟ้าดิน แสงแดดส่องลงมา ทำให้ทุกดอกคำฝอยส่องประกาย วิบวับด้วยแสงสีทอง ฉันยืนอยู่ท่ามกลางทุ่งดอกคำฝอยนี้ รู้สึกถึงลมหนาวพัดผ่าน กลิ่นหอมของดอกไม้ ราวกับตัวเองก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของฤดูใบไม้ผลินี้ ฉันเดินเล่นตามทางเล็กๆ ในทุ่งนา ทุ่งดอกคำฝอยส่ายไปมาตามสายลม ส่งเสียงเสียดสี ราวกับกำลังเล่นเพลงซิมโฟนีของฤดูใบไม้ผลิให้ฉันฟัง ฉันบางครั้งก็หยุดชม บางครั้งก็ยกกล้องขึ้นบันทึกช่วงเวลาที่วิเศษนี้ ทุกภาพถ่ายล้วนแต่บรรจุความรักและความคิดถึงที่ฉันมีต่อทุ่งดอกคำฝอยนี้ ในระหว่างการเที่ยวชม ฉันยังได้พบกับชาวบ้านที่เป็นมิตรมากมาย พวกเขาได้แนะนำฉันเกี่ยวกับประเพณีและวัฒนธรรมท้องถิ่น และแบ่งปันเรื่องราวน่าสนใจเกี่ยวกับดอกคำฝอย จากปากของพวกเขา ฉันได้รู้ว่าทุ่งดอกคำฝอยนี้ไม่เพียงแต่เป็นสถานที่ชมวิวที่สวยงามเท่านั้น แต่ยังเป็นความภาคภูมิใจและเป็นที่พึ่งทางจิตใจของพวกเขา เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน ฉันก็อย่างไม่อยากจากทุ่งดอกคำฝอยนี้ไป หันกลับไปมองทะเลสีทองนั้น ฉันรู้ว่าในฤดูใบไม้ผลินี้ ฉันได้ทิ้งความทรงจำที่งดงามที่สุดไว้ที่นี่แล้ว