เมืองหลวงของชาวเกอะ ความงดงามของเมืองติ้งโจว (ตอนที่ 7): โรงเรียนหว่อหลง

หากว่ากำแพงเมืองโบราณและถนนเจิ้นโถวทำให้เราเห็นถึงความรุ่งเรืองของเมืองติ้งในอดีต โรงเรียนหว่อหลงก็เป็นอีกหนึ่งวิธีที่บอกเล่าเรื่องราวของเมืองโบราณที่มีอายุหลายพันปีนี้. โรงเรียนหว่อหลงตั้งอยู่ใกล้กับเมืองโบราณติ้ง สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ซ่งใต้ ปีบาวโหยว ได้ชื่อมาจากภูเขาที่มีลักษณะคล้ายมังกรนอน. เมื่อเข้าประตูใหญ่ จะพบกับผนังสะท้อนแสง มีคำว่า 'จินเต๊ะ' สองคำใหญ่ๆ อยู่บนผนัง. จากผนังสะท้อนแสงเดินไปทางตะวันตก จะพบกับอาคารที่เรียกว่า 'หลงเซวี่ยถัง' นี่คือบ้านเก่าที่มีสถาปัตยกรรมแบบฮุยโจวที่สมบูรณ์ซึ่งนักแสดงภาพยนตร์ระดับนานาชาติอย่างมิสเตอร์เฉินหลงบริจาคมา. ออกจาก 'หลงเซวี่ยถัง' เดินไปทางทิศตะวันตกของทางเดินทิศเหนือ จะพบกับอาคารที่หันหน้าไปทางทิศใต้ชื่อ 'จังจิงหลัว' มีคำประพันธ์อยู่ด้านนอกประตูว่า: 'เต็มท้องด้วยหนังสือ ยกหัวขึ้นอย่าลืมแสงจันทร์แห่งแม่น้ำติ้ง สองไหล่แบกความรับผิดชอบต่อบ้านเมือง ใจกลางมักจะตื่นตัวกับคลื่นของทะเลหมึก'. จากประตูด้านตะวันออกของ 'จังจิงหลัว' เดินผ่านทางเดินที่มีไผ่ร่มรื่น ไปยังสถานที่ที่เรียกว่า 'เจียงถัง'. ในสมัยราชวงศ์ซ่งใต้ จู้ซีได้มาสอนที่นี่ ลูกหลานของเมืองติ้งพากันมาอย่างไม่ขาดสาย กล่าวกันว่าคำว่า 'เจียงถัง' นี้เขียนโดยจู้ซีเอง. หลายร้อยปีต่อมา วังหยางหมิงได้มาเยือนที่นี่ ความคิดของหัวใจและความรู้สองสาขานี้มองข้ามเวลามาพบกัน ส่องประกายระยิบระยับ. เกี๊ยวจินกว่านคือสถานที่ที่เป็นตัวแทนของความคิดของหัวใจของวังหยางหมิง ผสมผสานกับความรักที่พวกเขามีต่อโรงเรียนหว่อหลงและการสอนที่นี่ จัดตั้งเป็นพิพิธภัณฑ์เฉพาะของโรงเรียน. ในวังเวินชางมีการบูชาและเคารพเทพเจ้าเวินชาง ซึ่งเป็นสถานที่สำคัญที่นักอ่านหนังสือและนักวิชาการมองหาชื่อเสียงและความสำเร็จ. ถึงแม้ว่าในปัจจุบันเสียงหนังสือที่ดังก้องไปทั่วอาจจะไม่ได้ยินอีกต่อไป แต่จิตใจที่มุ่งมั่นในการเรียนรู้และปรับปรุงตนเองยังคงอยู่. โรงเรียนหว่อหลง