2024 เดือนกันยายน การเดินทางรอบซินเจียง จุดที่สาม: หมู่บ้านเหอมู่

หลังจากการเดินทางไกล 7 ชั่วโมง (พบหิมะตกระหว่างทาง) ในที่สุดก็มาถึงหมู่บ้านเหอมู่ ระหว่างทางได้จินตนาการถึงลักษณะของหมู่บ้านเหอมู่หลายครั้ง คิดว่าหมู่บ้านหนึ่งจะสวยงามได้แค่ไหน คุ้มค่าที่จะเดินทางไกลขนาดนี้หรือ? เมื่อมาถึงจึงเข้าใจว่าอะไรคือ "การตัดสินผู้อื่นด้วยมุมมองที่คับแคบของตัวเอง" ประการแรก หมู่บ้านเหอมู่ไม่ได้เล็ก แต่ใหญ่มาก รถประจำทางมีถึง 8 ป้าย แบ่งเป็นหมู่บ้านเก่าและหมู่บ้านใหม่ เราพักที่หมู่บ้านใหม่ ภายนอกดูเหมือนกระท่อมไม้ แต่ภายในตกแต่งทันสมัย มีพื้นไฟฟ้าให้ความอบอุ่น ตอนกลางคืนด้านนอกมีน้ำค้างแข็ง แต่ภายในห้องใช้ผ้าห่มบางๆ ก็พอ หมู่บ้านใหม่ยังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง สถานที่ก่อสร้างดูรกรุงรังเล็กน้อย แต่ภูเขาโดยรอบสวยงามมาก มองไกลๆ เห็นยอดเขาหิมะ ใกล้ๆ บนเนินเขามีต้นไม้ใหญ่เรียงรายเหมือนทหารยาม หญ้าบนเนินเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเหลือง มีต้นไม้สีทองประปรายตกแต่ง ม้ากำลังกินหญ้าอย่างเพลิดเพลิน บางครั้งก็เงยหน้ามองท้องฟ้า ท้องฟ้าสีฟ้าสดใสราวกับถูกล้างด้วยน้ำ มีก้อนเมฆขาวใหญ่ลอยอยู่ เปลี่ยนรูปร่างและพุ่งลงมาทางพื้นดิน ราวกับว่าเอื้อมมือไปก็สามารถจับได้... ประการที่สอง หมู่บ้านเหอมู่เป็นหมู่บ้านที่สร้างจากไม้ทั้งหมด โครงสร้างทั้งหมดเป็นไม้ การตกแต่งเรียบง่าย ดั้งเดิมและเก่าแก่ จากพื้นที่ใช้สอยต่างๆ สามารถจินตนาการถึงชีวิตประจำวันของผู้อยู่อาศัยดั้งเดิมได้ ในยามเย็น กระท่อมไม้มีควันลอยขึ้นมา กลิ่นหอมของเนื้อย่างลอยอบอวล เสียงร้องเรียกลูกค้าของร้านค้าดังขึ้นพร้อมกับเสียงเพลง เจ้าของร้านหญิงสวมชุดประจำชาติเต้นรำ เจ้าของร้านชายโยนเนื้อขึ้นไปในอากาศ ดึงดูดฝูงกาให้มาแย่งชิง นักท่องเที่ยวต่างตื่นเต้น ทั้งหมู่บ้านคึกคักขึ้นมา สิ่งที่น่าอัศจรรย์ที่สุดคือ เมื่อขึ้นไปบนจุดชมวิว รู้สึกโล่งสบายทันที จุดชมวิวเป็นทุ่งหญ้าขนาดใหญ่ คาดว่าใหญ่เท่ากับสนามฟุตบอลอย่างน้อย 6 สนาม ด้านซ้ายเป็นภูเขาหิมะสูงสีสันสวยงาม ด้านขวาเป็นหน้าผา ใต้หน้าผาเป็นป่าเบิร์ชขนาดใหญ่ มีแม่น้ำไหลผ่านอย่างสนุกสนาน อีกฝั่งของแม่น้ำคือหมู่บ้าน กระท่อมไม้เรียงรายเหมือนผู้ชม มองดูพวกเรานักท่องเที่ยวที่กำลังแสดงอยู่บนจุดชมวิว - ส่งเสียงดัง และอุทานด้วยความประหลาดใจ หัวใจของฉันแทบจะหยุดเต้น มองไปรอบๆ เห็นภูเขาและยอดเขาหิมะ มองลงไปเห็นหมู่บ้านและกระท่อมไม้ พวกมันช่างเงียบสงบและบริสุทธิ์ มีความสง่างามที่น่าเกรงขามโดยไม่ต้องแสดงออก ส่วนฉัน ช่างเล็กน้อยเหลือเกิน