วัดวรรณกรรมของอู๋หยู

วัดขงจื๊ออุรุมชีเป็นอาคารสไตล์ราชวงศ์ชิงที่มีโครงสร้างเป็นอิฐและไม้ มีห้องโถงหลักด้านหน้าและด้านหลัง และห้องโถงเสริมอีก 2 ห้องทางด้านตะวันออกและตะวันตก นอกจากนี้ยังมีหอระฆังและหอกลองที่สมมาตรอีก 2 หลัง ด้านหน้ามีบัวและวงเล็บ อิฐและกระเบื้องสีฟ้า คานแกะสลัก และอาคารที่ทาสีทั้งอาคารเต็มไปด้วยความน่าสนใจ สง่างาม และเคร่งขรึม โบราณ หรูหราและเงียบสงบ

ตั้งแต่ปี 765 ถึงปี 1767 เมื่อรัฐบาลชิงขยายเมืองอุรุมชี ได้สร้างวัดขงจื้อขึ้นบนสิ่งที่ต่อมาเรียกว่าถนนเหวินหัว (เดิมชื่อถนนวัดขงจื้อ) ไม่มีซากของวัดขงจื้อแห่งนี้ หลังจากที่ซินเจียงได้รับการสถาปนาเป็นจังหวัดในปี พ.ศ. 2427 เพื่อรำลึกถึงทหารที่เสียชีวิตซึ่งได้ซินเจียงกลับคืนมา วัด Zhaozhong จึงถูกสร้างขึ้นบนถนน Houqian หลังจากการล่มสลายของราชวงศ์ชิง ก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็นศาลเจ้าผู้พลีชีพ ต่อมาแผ่นไม้ของขงจื๊อในวัดขงจื๊อดั้งเดิมถูกย้ายมาที่นี่ และศาลเจ้า Martyrs ก็กลายเป็นวัดขงจื๊อในเวลาต่อมา ในเวลานี้ วัดขงจื้อไม่เพียงแต่บูชาขงจื๊อเท่านั้น แต่ยังบูชาเทพลัทธิเต๋า "จักรพรรดิเหวินชาง" ผู้รับผิดชอบชื่อเสียงและความมั่งคั่งในโลกอีกด้วย

วัดขงจื้อทั้งหมดครอบคลุมพื้นที่ 2,800 ตารางเมตร และมีลักษณะสถาปัตยกรรมแบบจีนโบราณ กว้าง 3 ห้อง ลึก 2 ห้อง มีประตูภูเขา ห้องโถงด้านหน้า ห้องโถงใหญ่ ทิศตะวันออกและ ห้องทิศตะวันตกของบรรพบุรุษทั้งสอง หอระฆัง และหอกลอง

วัดขงจื้อมีการจัดแสดง Dacheng Hall of Confucius ที่ได้รับการบูรณะใหม่ ซึ่งรวมเอาลักษณะ 3 ประการของวัดขงจื๊อทั่วประเทศไว้ด้วยกัน โดยได้รวมขงจื๊อ รูปปั้นทั้ง 4 รูป และนักปรัชญาทั้ง 12 ไว้เป็นห้องเดียว รูปปั้นล้วนเหมือนจริงและสร้างแรงบันดาลใจ , "ผู้คนยังไม่มีอยู่จริง" และแผ่นจารึกอื่น ๆ ก็แขวนอยู่บนกลุ่มขงจื๊อ มีการวางภาชนะบูชายัญต่างๆ ไว้หน้ารูปปั้นขงจื้อเพื่อให้นักท่องเที่ยวได้สักการะ