หมู่บ้านชาวเมืองซานเจียง

หมู่บ้าน Shanjiang Miao เดิมเป็นที่รู้จักในชื่อ "ค่ายทหารนายพล" เนื่องจากราชวงศ์ชิงได้ประจำการอยู่ที่นี่และจัดตั้งค่ายทหารทั่วไปขึ้นเพื่อปราบปรามการลุกฮือของชาวแม้ว หมู่บ้านแม้วขาดน้ำ หลังจากการปลดปล่อย อ่างเก็บน้ำซานเจียงได้ถูกสร้างขึ้นบนภูเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือของหมู่บ้าน ดังนั้นหมู่บ้านแม้วจึงถูกเปลี่ยนชื่อเป็น "ซานเจียง" ในภาษาแม้ว หมู่บ้านแม้วนี้เรียกว่า "บากู" ซึ่งแปลว่าถ้ำคางคก เนื่องจากมีถ้ำอยู่ติดกับหมู่บ้านซึ่งมีคางคกจำนวนมากจึงเรียกเช่นนั้น

เมื่อเข้าไปในประตูหมู่บ้านแม้ว คุณต้องดื่มไวน์ก่อนเพื่อหยุดทางเข้า สุภาพสตรีชาวแม้วที่มีอัธยาศัยดียืนเรียงกันเป็นแถวและกำหนดให้นักท่องเที่ยวดื่มก่อนจึงจะเข้าประตูหมู่บ้านได้ จากนั้นเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์แม้ว ซึ่งเดิมคือพระราชวังแม้ว ซึ่งเป็นที่ประทับของกษัตริย์เหมียวหลงหยุนเฟย พิพิธภัณฑ์แห่งนี้รวบรวมเครื่องประดับเงินของแม้ว เสื้อผ้า ฯลฯ มีห้องนอนของ Miao King Long Yunfei พร้อมเตียงขนาดใหญ่ที่มีการแกะสลักไม้ที่วิจิตรงดงามอย่างยิ่ง ชีวิตของ Long Yunfei สามารถอธิบายได้ว่าเป็นตำนาน เขาต่อสู้กับชาวญี่ปุ่นและต่อสู้ในสงครามกลางเมือง รักชาว Miao และแม้กระทั่งคนที่ถูกถลกหนัง - เพียงครั้งเดียวเมื่อชายคนนั้นเป็นช่างตัดเสื้อและเข้าไปพัวพันในห้องชั้นในของ เมี่ยวคิง. การค้นหาตำแหน่งเฉพาะของ "หมู่บ้าน Shanjiang Miao" บนแผนที่ออนไลน์นั้นค่อนข้างยาก แต่ถัดจาก "เมือง Shanjiang" คุณจะเห็นคำที่น่าตกใจสามคำ "Pipee Pavilion" ได้อย่างรวดเร็ว

หลังจากเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์แล้ว เราก็ไปที่จัตุรัสในหมู่บ้านแม้วเพื่อชมเพลงและการเต้นรำของชาวแม้ว การแสดงเหยียบมีดเหล็กอันน่าตื่นเต้น และมีส่วนร่วมในเกมแบบโต้ตอบ เช่น การกระโดดเสาไม้ไผ่

เดินไปรอบๆ หมู่บ้านแม้ว และชมหอสังเกตการณ์และกำแพงเมือง เตียวโหลวหรือที่รู้จักกันในชื่อเป่าเจียโหลว มีฐานทำจากหินซ้อนและมีดินอยู่ด้านบน โดยปกติจะมี 2 ชั้น โดยมีหน้าต่างแคบทุกด้านสำหรับการสังเกตการณ์และการถ่ายภาพ ในอดีต เกือบทุกครัวเรือนในหมู่บ้านมีหอสังเกตการณ์ หอที่ใหญ่กว่านี้สร้างโดย Miao King Long Yunfei ในช่วงทศวรรษที่ 1930 กำแพงเมืองถูกสร้างขึ้นตามแนวภูเขาเพื่อล้อมรอบหมู่บ้าน นอกจากนี้ยังมีหอสังเกตการณ์และหลุมยิงบนผนังอีกด้วย มีการสร้างหอส่งสัญญาณที่ด้านบนของหมู่บ้านเพื่อเลียนแบบกำแพงเมืองจีน และมีหอสังเกตการณ์เพิ่มอยู่เหนือประตูหมู่บ้าน . หอสังเกตการณ์และกำแพงเมืองได้รับการออกแบบเพื่อป้องกันสัตว์ป่าและศัตรูจากต่างประเทศ เมื่อผู้บุกรุกบุกทะลุกำแพงเมืองและเข้าไปในหมู่บ้าน หอสังเกตการณ์ของแต่ละครัวเรือนก็สามารถตั้งค่ายของตนเองเพื่อต่อสู้กับผู้บุกรุกได้ แต่บัดนี้ กำแพงเมืองและหอสังเกตการณ์ได้พังทลายลงนานแล้ว อย่างไรก็ตาม เด็กผู้หญิงในตระกูลแม้วยังคงสวมเสื้อผ้าแม้วที่สดใสและสะดุดตา และแม้แต่หญิงชราที่ทำนาอยู่หลังบ้านก็สวมเสื้อผ้าแม้วดั้งเดิม ซึ่งสร้างความแตกต่างอย่างมากกับหินบลูสโตนและกำแพงดิน เช่นเดียวกับประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของ หมู่บ้านแม้วที่มีความโศกเศร้าและความงดงามควบคู่กันไป

มีตลาดทุกวันที่สามและแปดของปีใหม่ทางจันทรคติในซานเจียง การไปตลาดเป็นเวลาที่สาวแม้วแต่งตัวและออกไปตามหาคู่รัก ขนาดของตลาดไม่ใหญ่เท่ากับห้างสรรพสินค้าในเมือง แต่มีลักษณะที่เป็นธรรมชาติ สีเขียว และทำด้วยมือ