วัดกวนหวัง(ถนนเฟิงกวน)

วัดกวนวังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่แนะนํามากสําหรับทุกคนในย่านยุ่งเชิง แต่ไม่รู้เป็นยังไงคนจะไม่ค่อยมาชมที่นี่ตลอด พื้นที่วัดเล็กมาก แต่ภายในมีสิ่งให้ดูมากมาย สิ่งที่เราทุกคนรู้คือเสาหินพันมังกร นอกจากเสาหินพันมังกรแล้ว ยังมีป้ายขนาดใหญ่ที่วิจิตรบรรจงมาก

โบราณสถานในย่านใจกลางเมือง ทั้งวัดมีความโบราณและตั้งอยู่บนถนน คุ้มค่าแก่การเยี่ยมชม ประวัติศาสตร์ 600 ปีได้เห็นความเจริญรุ่งเรืองและเสื่อมโทรมของเมือง เขายังได้รับการซ่อมแซมในแม่น้ําสายประวัติศาสตร์ที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ มีสี่ชิ้นในวัด

วัดกวนวังที่ซ่อนตัวอยู่ในเมือง โลกไม่มีความเป็นส่วนตัว เป็นคนดี ธรรมชาติได้รับพร นักบุญศักดิ์สิทธิ์สามารถสอนและซ่อมแซมได้ วัดกวนวัง ถนนหงฉีตะวันตกในเขตหยุนหู เมืองหยุนเฉิงแตกต่างจากกฎทั่วไป นั่งไปทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตก สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์หยวน เป็นสถาปัตยกรรมวัดกวนติที่เก่าแก่ที่สุดในหยุนเฉิง ขยายตัวระหว่างปี Ming Zhengde และเป็นขนาดที่ใหญ่ที่สุดในสมัย Ming มีการกระจายประตูภูเขา ศาลเจ้า ศาลหลัก อาคารฤดูใบไม้ร่วง และพระราชวังในแนวแกนกลาง ทั้งสองด้านมีศาลม้าขาว ศาลเจ้าพ่อ หอระฆัง หอกลอง ฯลฯ ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ประมาณสิบเอเคอร์ เจียจิง 30 ปี (1555) อาคารบางส่วนพังทลายเนื่องจากแผ่นดินไหว ปัจจุบันถูกสร้างขึ้นใหม่โดย Wu Kai กับแม่น้ําตะวันออกของพ่อค้าเกลือที่ยังคงถูกสร้างขึ้นในสถานที่เดิม มังกรพันมังกรและเมฆบนเสาสี่เสาหน้าภูเขาแกะสลักอย่างมีเอกลักษณ์ ว่ากันว่าหินทั้งก้อนถูกแกะสลักและได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างสมบูรณ์จนถึงปัจจุบัน แร่ธาตุยังคงสดใสและสะดุดตาเมื่อไม่ได้แยกออกจากกัน มีโบราณวัตถุล้ําค่ามากมาย รูปปั้นหล่อกวนกวาง เตาหอมทองแดงมากกว่า 200 กิโลกรัม กระจกทองแดงขนาดใหญ่ 500 กิโลกรัม (พิพิธภัณฑ์หยุนเฉิง) จารึกไม้ไผ่ลมฝน ฯลฯ (ส่วนใหญ่จะมองไม่เห็นในร่ม) ภายนอก เสาหินแกะสลักอย่างวิจิตรงดงาม สิงโตหินหลากสี หินแกะสลักกวนกง และ “อนุสาวรีย์พระบรมสารีริกธาตุ” แกะสลักอย่างสวยงามและมีคุณค่าทางศิลปวัตถุและศิลปะสูง ซุ้มโค้งวัดกวนวังมีลักษณะเฉพาะมากขึ้น เส้นเรียบ และรูปทรงที่สวยงาม สอดคล้องกับอารมณ์ศิลปะและหลักของวิศวกรรมสถาปัตยกรรม เป็นสมบัติล้ําค่าในศิลปะสถาปัตยกรรมโบราณของจีน จิตรกรรมฝาผนังเรื่องราวสามเผ่าสามเหลี่ยมของกําแพงทางเดินในลานบ้านผ่านห้ากวนหกกองพลน้ําจมเจ็ดกองทัพหัวรุ้งถนนฯลฯ ศาลาอนุสาวรีย์หน้าอาคารฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง วัดถูกย้ายไปใน "อนุสาวรีย์พระบรมสารีริกธาตุของพระใหญ่" ในช่วงปีราชวงศ์ซ่งฮุ่ย Zhao Jun เขียนโดยลายมือของเขาเองและเขียนด้วยร่างกายสีทองผอม จึงเรียกว่า "งานศักดิ์สิทธิ์" มานานกว่า 900 ปี ส่วนใหญ่ของตัวอักษรนั้นชัดเจนและชัดเจน เป็น "อนุสาวรีย์ของพระใหญ่" ที่ยังคงมีอยู่ในประเทศค่อนข้างสมบูรณ์ แต่น่าเสียดายที่ผนังที่เสียหายและไม่สามารถระบุข้อความทั้งหมด

Yuncheng เรียกในสมัยโบราณว่า Hedong เกิดในหยวนและหยินซิง เนื่องจากชื่อเกลือ สร้างขึ้นในราชวงศ์หยวน หลังจากสามราชวงศ์หยวนหมิงและชิง จนถึงปัจจุบันกว่าหกร้อยปี หมู่บ้านเล็กๆ เดิมชื่อเหอตง เมืองที่มีชื่อเสียง ต่อมาได้รับการขนานนามว่าเป็น 'สมาคมสามจังหวัด วาฟาง รัวฟาง" และ "จิ่วฉู่แม่น้ําเหลืองหนึ่งไข่มุก" พ่อค้าเกลือโบราณเพื่อขอความปลอดภัยของเกลือและได้รับประโยชน์จากเงินที่แท้จริง ก่อนการเปิดตัว พวกเขาจะต้องบูชากวนกวน เมื่อสร้างเมืองนี้ วัดกวนกวางถูกสร้างขึ้น ขยายในราชวงศ์หมิง และพังทลายลง ใช้เวลา 20 ปีในประวัติศาสตร์ของราชวงศ์เกลือและพ่อค้าเกลือถูกสร้างขึ้นใหม่ ต่อมามีการซ่อมแซม ลมและฝนหกร้อยปี ตั้งตระหง่าน เป็นสถาปัตยกรรมวัดกวนที่เก่าแก่ที่สุดในหยุนเฉิง เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญว่ามีอนุสาวรีย์กวนดิกราชวงศ์หมิงสองชิ้นซึ่งเป็นแผ่นจารึกกวนดิ์ที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักกันดี Guan Diling เริ่มต้นในราชวงศ์เหนือและใต้ โดยพื้นฐานแล้วกําหนดไว้ในราชวงศ์ถัง และต่อมาคือ Su Xu เขียนร่าง นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินมาขอคําขอคําขอพร และการแพร่กระจายของประชาชนจนถึงปัจจุบันมีอายุกว่าพันปี ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรม Guan Gong นอกจากนี้ยังมีอนุสาวรีย์คําขวัญ 'สี่ดี' ในวัดที่พบกันอย่างแพร่หลาย 'อ่านหนังสือดี พูดดี ทําสิ่งดี คนดี' เล่าขานว่าอาจจะพูดจากลูกหลานของกวนกง และมีคํากล่าวนี้จริง ๆ กับ "หนังสือตักเตือน" ของเจิ้งจ่า Liang ซึ่งแตกต่างอย่างมาก สําหรับกระจกทองแดงสมัยราชวงศ์หมิงที่หายากในประเทศนั้นไม่มีสัดส่วน 500 กิโลกรัม ไม่เห็นของจริง มีแต่ภาพถ่ายกระดาษ ขนาดจริง และเอฟเฟกต์การจําลองก็ดี การสอบเข้าวิทยาลัยเพิ่งจบลง ไฟในวัดจางๆ มีแขกไม่กี่คน วัดเก่าและวัดโบราณ เงียบสงบท่ามกลางเสียงดัง ถือได้ว่าเป็นสถานที่ที่ดี

วัดไห่โจวกวนดิ (hài zhōu gucaman dì miao) เป็นบรรพบุรุษของวัดหวู่ฮั่น ตั้งอยู่ใน Xiguan เมือง Jiezhou เมืองขนส่งเมือง Shanxi ทางทิศเหนือเป็นสระเกลือหันหน้าไปทาง Zhongtiao วัด Jiezhou Guandi สร้างขึ้นในเก้าปีของจักรพรรดิซุยไค (589 ปี) ขยายและซ่อมแซมอีกครั้งในสมัยราชวงศ์ซ่งและหมิง ชิงคังซี 40 ปี (1702) ถูกทําลายในไฟและได้รับการซ่อมแซมมากกว่าสิบปี วัด Jiezhou Guandi มีพื้นที่ทั้งหมด 22 ล้านตารางเมตร และมีบ้านเรือนมากกว่า 200 ห้อง แบ่งออกเป็นสองส่วนของวัด Zheng และสวน Jinyi เป็นอาคารแบบพระราชวังที่ใหญ่ที่สุดและวัดหวู่ ได้รับการขนานนามว่าเป็น "บรรพบุรุษวัดกวน" "ราชาแห่งวัดหวู่" ภายในวัดมีพู่กันแขวนจารึก ฯลฯ อาทิ "อี้บิง คินคิน" เฉียนหลง ยกย่อง "เสิ่นหยง" หนังสือจักรพรรดิเซียนเฟิง "คนเฒ่าแห่งโลก" และหนังสือของนางชีซีซีวี่ "เว่ยหลิงพับ" เป็นต้น ซึ่งแสดงถึงสถาปัตยกรรมคือ "ตึกฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง"

ที่สี่แยกถนน Fenghuang South และ Hongqi West Street พ่อค้าเกลือในท้องถิ่นสร้างขึ้นเพื่อบูชาปู่กวน มีรถประจําทางหลายสายในย่าน Yuncheng และไม่มีการเก็บค่าเข้าชม อาคารในวัดเป็นแบบโบราณและยังคงรักษาลักษณะดั้งเดิมไว้ อนุสาวรีย์และป้ายแบนหลายแห่งก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวเช่นกัน น่าเสียดายที่ค่อนข้างเย็นเมื่อเทียบกับวัด Guandi วันหนึ่งตรงข้ามโบสถ์ควรสร้างใหม่และไม่เห็นการแนะนําใดๆ

ฉันจะไม่พูดถึงอัตราส่วนราคา/ประสิทธิภาพ มาที่นี่เพื่อสักการะ ผู้ที่เชื่อไม่สนใจอัตราส่วนราคา/ประสิทธิภาพ มีเสาและอนุสาวรีย์มากมาย ที่ควรค่าแก่การชมมากที่สุดในวัดกวนติคือพลับพลาของพระอุโบสถ เขียนโดยกังซี ต้นสนสี่ต้นเหนืออาคารฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงด้านหลัง รูปทรงคล้ายเถิงหลงสีเขียว