Phobjikha Valley

หุบเขาภูพิคข่า หุบเขาภูพิฆข่า มีพื้นที่ชุ่มน้ําที่อบอุ่นเป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ เป็นสถานที่สําหรับนกกระยางดําในช่วงฤดูหนาว เพื่อปกป้องพื้นที่ชุ่มน้ําขนาดใหญ่แห่งนี้ รัฐบาลภูฏานได้ใช้ค่าใช้จ่ายอย่างมาก ถอดสายไฟที่เดิมวางอยู่บนท้องฟ้าทั้งหมด ฝังลงไปใต้ดิน เพื่อปกป้องนกกระสาคอดําไม่ให้ถูกสายไฟติด แม้จะยังไม่ถึงดํา ช่วงเวลาที่นกกระยางขาสั้นย้ายไปทางใต้ เรายังเห็นนกกระเรียนคอดําชื่อ Karama Kama ในศูนย์ข้อมูล เพราะได้รับบาดเจ็บ ไม่สามารถบินกลับกับฝูงนกกระเรียนในฤดูใบไม้ผลิ สภาพแวดล้อมของเมืองลาซา ไม่ค่อยใหญ่โต ธรรมชาติ นิเวศ มีอาหารให้อาหาร น้ําใส มีรูเล็กๆ บนอินเทอร์เน็ตให้นักท่องเที่ยวได้ถ่ายรูป ข้อมูล นิสัยของนกกระเรียนคอดําในใจ มีบันทึกเต็มรูปแบบ และยังเล่นหน้าจอแนะนํา ทีมงานสํารวจ ติดตั้งเครื่องบันทึกตอนกลางคืน นกกระเรียนคอดําต้องหลบหนีสุนัขจิ้งจอกที่น่ารังเกียจ หมาป่า และศัตรูสวรรค์อื่นๆ เพื่อมีชีวิตชีวา บันทึกบันทึก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกล่าวถึงนกกระเรียนคอดําจะบินข้ามวัดกังติสามรอบเพื่อไปที่นี่ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์เพื่อสักการะนกและเข้าใจ Xieen นั้นน่าประทับใจเป็นพิเศษ นักท่องเที่ยวจํานวนมากบริจาคเงินอย่างไม่เห็นแก่ตัวและหวังว่าจะช่วยนกกระเรียนคอดํามีสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยที่ดีขึ้น การเยี่ยมชมครั้งนี้มีความหมายมาก ～

วิวสวยมาก คุ้มราคา สนุกมาก

ร้อน คนเยอะ สถานที่สนุกมาก

ชีวประวัติวังดูโบเดรงตั้งอยู่ในภาคกลางของภูฏาน เป็นหนึ่งในยี่สิบวงศ์ของชาวดามัน มีพื้นที่ถึง 1,016 ตารางกิโลเมตร วงศ์วังดูโบเดรังเป็นหนึ่งในป้อมปราการที่เก่าแก่ที่สุดและยังเป็นป้อมปราการที่ได้รับการบํารุงรักษาและซ่อมแซมน้อยที่สุด ยังคงนําเสนอสไตล์ที่เรียบง่ายของศตวรรษที่ 17-18 ปราสาทแห่งนี้ตั้งอยู่บนเนินเขาสูงที่เท้าเป็นแม่น้ําสีเหลืองน้ําตาลที่วิ่งไล่ตาม ตํานานเล่าว่าเมื่อเลือกสถานที่เดิมมีคนเห็นนกกางเขนสี่ตัวบินจากที่นี่ไปสี่ทิศ เป็นสัญญาณของพระพุทธศาสนาที่แพร่กระจายไปทั่วทุกทิศ จนกระทั่งได้กําหนดตําแหน่งสุดท้าย คุณสามารถจินตนาการถึงความยากลําบากของการสร้าง

ธารน้ําแข็งแคนยอนที่มีชื่อเสียงที่สุดในภูฏานยังเป็นที่อยู่อาศัยของนกกระเรียนคอดํา แต่ต้องมาตามฤดูกาล ทิวทัศน์ที่นี่สวยงามมาก ภูเขาสูงหนักๆ กับท้องฟ้าสีคราม เมฆขาว และวิวหุบเขานั้นช่างน่าหลงใหลจริงๆ