Quanzhou String Puppet Show(Puppet Show)

การแนะนำจุดชมวิว

การแสดงหุ่นกระบอก Quanzhou ตั้งอยู่ในเมือง Wudian ซึ่งเป็นจุดชมวิวระดับ AAAA เมือง Wudian มีประวัติศาสตร์ยาวนานนับพันปีและเป็นต้นกำเนิดของเมืองจินเจียง อาคารอิฐสีแดงที่มีลักษณะเฉพาะทางตอนใต้ของฝูเจี้ยนทอดยาวไปถึงหมิง ชิง และ สมัยสาธารณรัฐจีน มีนักวิชาการอันดับหนึ่งในประวัติศาสตร์ของเมือง Wudian จำนวน 11 คน ในสมัยหว่านหลี่ จ้วง จี้ชางเป็นนักวิชาการอันดับหนึ่งในระดับเดียวกับหยวน ชงฮวน Kai Min เคยได้รับรางวัล 3 รายการติดต่อกัน (ครั้งแรกในการสอบของจักรวรรดิ การสอบระดับจังหวัด และการสอบในพระราชวัง) และยิ่งกว่านั้น มีการผลิต Jinshi มากกว่า 1,400 รายการ และเป็นตัวแทนที่โดดเด่นของมนุษยศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ศิลปะ สถาปัตยกรรมและประเพณี

ในฐานะสมบัติที่สำคัญที่สุดในศิลปะทางตอนใต้ของฝูเจี้ยน การแสดงหุ่นกระบอกไม่เพียงแต่กลายเป็นส่วนสำคัญของประเพณีพื้นบ้านในเฉวียนโจวและแม้แต่ทางตอนใต้ของมณฑลฝูเจี้ยนมาเป็นเวลาหลายพันปีเท่านั้น แต่ยังกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมสำหรับประชาชนทั่วไปอีกด้วย แม้แต่นักรู้หนังสือและนักวิชาการด้วยทักษะอันเป็นเอกลักษณ์และการแสดงที่ยอดเยี่ยม ซึ่งเป็นศิลปะโอเปร่ายอดนิยม

ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการแสดงหุ่นกระบอกเชือก Quanzhou

การแสดงหุ่นเชือกฉวนโจว หรือที่รู้จักกันในชื่อหุ่นผ้าไหมแขวนในสมัยโบราณ มีต้นกำเนิดมาจากราชวงศ์ฉินและฮั่น ตามวรรณกรรม ได้รับความนิยมในฉวนโจวและพื้นที่โดยรอบในช่วงปลายราชวงศ์ถังและห้าราชวงศ์ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ได้มีการสืบทอดกันมาในสมัยซ่ง หยวน หมิง ชิง และแม้แต่ยุคร่วมสมัย

การแสดงหุ่นกระบอกแบบดั้งเดิมของ Quanzhou อนุรักษ์ความเชื่อพื้นบ้าน งานแต่งงาน งานศพ และประเพณีอื่นๆ ในพื้นที่ที่พูดภาษาฮกเกี้ยนโบราณไว้เป็นจำนวนมาก โดยยังคงรักษาไวยากรณ์ คำศัพท์ และการออกเสียงโบราณของ "ภาษาเหอลั่วโบราณ" และภาษาฝูเจี้ยนตอนใต้ไว้เป็นจำนวนมาก โดยยังคงรักษาวัสดุล้ำค่ามากมายเกี่ยวกับละคร ดนตรี และรูปแบบการแสดงของละครภาคใต้จากราชวงศ์ซ่งและหยวน และมีคุณค่าทางการวิจัยจากหลากหลายสาขาวิชา เป็นเวลาหลายพันปีที่หุ่นกระบอกเชือก Quanzhou ไม่เพียงอยู่ร่วมกับชีวิต วัยชรา ความเจ็บป่วย ความตาย และพิธีกรรมชีวิตอื่น ๆ และประเพณีของผู้คนในพื้นที่ที่พูดภาษาฮกเกี้ยนเท่านั้น

เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2549 การแสดงหุ่นกระบอก (Quanzhou String Puppet Show) ได้ถูกรวมอยู่ในรายการมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ระดับชาติชุดแรก โดยได้รับอนุมัติจากสภาแห่งรัฐของสาธารณรัฐประชาชนจีน หมายเลขมรดก: IV-92

ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2555 "แผนการฝึกอบรมผู้มีพรสวรรค์ด้านหุ่นกระบอกฝูเจี้ยน" ซึ่งรวมถึงหุ่นกระบอกสายฉวนโจว ได้รับเลือกให้อยู่ในรายชื่อการปฏิบัติดีเด่นด้านมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของมนุษย์โลก

ประวัติความเป็นมาของหุ่นกระบอกเชือก Quanzhou

ระยะเริ่มต้น

ว่ากันว่าในช่วงปลายราชวงศ์ถัง เมื่อหวาง เสินจือเข้าสู่ฝูเจี้ยนและขึ้นเป็นกษัตริย์ในฝูโจวในปัจจุบัน เขาได้สร้างพระราชวังขนาดใหญ่ เขาได้จ้างนักวิชาการและนักวิชาการที่มีชื่อเสียงมากมายจากจงโจว และนำหุ่นกระบอกและชุดละครมาสู่พระราชวัง เพื่อความบันเทิง ในเวลาต่อมา ละครหุ่นกระบอกจึงได้รับการแนะนำให้รู้จักกับ Quanzhou ดังนั้น Daobai ของ "Jiali Opera" จึงมีสำเนียงจงโจว

ในสมัยราชวงศ์ซ่ง "Jiali Opera" แพร่หลายในหมู่ผู้คนใน Quanzhou โรงละครหุ่นกระบอกฉวนโจวในสมัยราชวงศ์หมิงได้รับการบูรณาการเข้ากับพิธีกรรมพื้นบ้าน และได้รับการพัฒนาอย่างยิ่งใหญ่ หลี่ ถิงจี๋แห่งฉวนโจวในสมัยราชวงศ์หมิงเคยเขียนบทละครสำหรับการแสดงหุ่นกระบอกว่า "เดินทางไกลหลายพันไมล์ในพริบตาเดียว ทำสิ่งโบราณและสมัยใหม่ในคืนเดียว" จะเห็นได้ว่าละครหุ่นในสมัยนั้นร่ำรวย ในเนื้อหาและมีธีมที่หลากหลาย และมีความสามารถในการถ่ายทอดระยะทางหลายพันไมล์และยอมรับสมัยโบราณและสมัยใหม่

ระยะกลาง

ในช่วงปีเฉียนหลงและเจียชิงแห่งราชวงศ์ชิง ละคร "Jiali" ของ Quanzhou เติบโตขึ้นอย่างมาก โดยแยกตัวออกจากรูปแบบ "หุ่นเชิด" ที่เป็นการแสดงกายกรรมที่ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน และสร้างระบบบทละครที่เป็นมาตรฐาน ซึ่งสามารถแสดงขนาดใหญ่และ ละครประวัติศาสตร์ที่มีรายละเอียดและซับซ้อน แม้ว่าจะมีภาพที่ตายตัวเพียง 36 ภาพ แต่อาชีพนี้ได้ถูกแบ่งออกเป็นสี่ประเภท ได้แก่ Sheng, Dan, Bei และ Za และสามารถแสดงละครหลักได้ 42 เรื่อง ตัวอย่างเช่น บทละครแบบดั้งเดิม "Mu Lian Saves His Mother" สามารถแสดงได้ เจ็ดวันเจ็ดคืน

ระยะต่อมา

ในช่วงปลายราชวงศ์ชิงและจุดเริ่มต้นของสาธารณรัฐจีน มีคณะละครหุ่นมากกว่า 50 คณะกระจายอยู่ทั่วเขตเมืองและชนบทในเฉวียนโจว "วัดหลัก 4 แห่ง" เช่น วัดตงหยู วัดกวนตี้ วัดหยวนเมี่ยว และวัดเฉิงหวงในฉวนโจว ต่างก็จัดคณะละครให้ทำการแสดงอธิษฐานขอสวรรค์และให้รางวัลแก่เทพเจ้าโดยเฉพาะ Lin Chengchi เป็นที่รู้จักในชื่อ "Jiali Talent" เคยสร้างละครเช่น "Shuo Yue" และ "Water Margin" ร่วมกับ Yang Xiumei ผู้รู้หนังสือ จึงทำให้โรงละครหุ่นกระบอกหลุดออกไปจากแวดวงที่เสิร์ฟเฉพาะงานแต่งงานและงานศพเท่านั้น Lin Chengchi, Lian Tianzhang และคนอื่นๆ ได้สร้างและปรับปรุงเทคนิคศิลปะการแสดงมากมาย เช่น การวาดดาบ การใส่ดาบ การทำงู การเต้นรำร่ม การทอผ้า ฉาบ ฯลฯ ซึ่งช่วยเสริมศิลปะการแสดงของหุ่นกระบอกสายอย่างมาก