ที่เที่ยวแนะนำ50ยอดนิยมในหูหนาน



Jazzles

น่าเสียดายที่เราเจอวันที่ฝนตกและมีเมฆมากระหว่างการมาเยือน แต่ก็ยังคุ้มค่าแก่การมาเยือน สนุกดีที่ได้สัมผัสประสบการณ์ปีนบันได 999 ขั้นและสำรวจเส้นทางต่างๆ

Lesendrella

เราโชคดีมากที่มาช่วงโลว์ซีซั่นและไม่เจอคนเยอะ จริงๆ แล้วรู้สึกเหมือนเราอยู่คนเดียวเกือบตลอดเวลา

300***72

พิพิธภัณฑ์มณฑลหูหนานคุ้มค่าแก่การแวะชมอย่างยิ่ง!!! ชมนิทรรศการปัจจุบันและตื่นตาตื่นใจไปกับภูมิปัญญาของบรรพบุรุษ ไม่ทันรู้ตัวก็หิวแล้ว ต่อด้วยชั้นบนสุดเพื่อลิ้มลองอาหารรสเลิศสุดพิเศษเฉพาะที่พิพิธภัณฑ์ แล้วเดินทางข้ามกาลเวลาและอวกาศต่อไป...

ผู้ใช้ไม่ระบุชื่อ

วิวสวยและผู้คนเยอะมาก แออัดมากอย่างน่าประหลาดใจ! ขอแนะนำเลย

Cvouple

ศาลาสวยมาก เหมาะแก่การแวะชมและชมวิวแม่น้ำเซียง แต่ทุกอย่างเป็นภาษาจีน ดังนั้นถ้าอ่านภาษาจีนไม่ออก ต้องใช้ Google แปล คุ้มค่าแก่การแวะชมแน่นอนถ้าเดินเลียบแม่น้ำ

M29***47

เปาจื่อเป็นหนึ่งในสี่หอคอยที่มีชื่อเสียงซึ่งใครไม่เคยไปก็สามารถไปชมได้ ทิวทัศน์จะสวยงามยิ่งขึ้นในตอนเย็น นักเรียนและทหารผ่านศึกสามารถซื้อตั๋วได้ในราคาครึ่งหนึ่ง และผู้ที่ท่อง "หอคอยเยว่หยาง" ได้แล้วจะได้รับตั๋วฟรี

E85***37

ประสบการณ์สุดพิเศษกับการแสดงที่ดึงดูดผู้ชมให้เข้ามามีส่วนร่วม

谭天扫雪

เกาอี้หลิงตั้งอยู่ในเมืองเฉินโจว เป็นจุดชมวิวที่มีลักษณะภูมิประเทศแบบตันเซีย จุดชมวิวนี้เปิดเวลา 8.00 น. และปิดเวลา 17.10 น. ต้องออกจากอุทยานก่อนมืด เนื่องจากบนภูเขาไม่มีไฟส่องสว่าง ปกติแล้วในฤดูร้อนจะมืดประมาณ 19.30 น. เข้าทางประตูทิศใต้ เดินไปที่สะพานเหล็กโซ่ทางขวามือ เดินผ่านสโตนเฮนจ์ ปีนบันไดเมฆ เส้นทางไม้กระดานแขวน สถานีสันเขามังกร ทะเลสาบกิ้งก่ายักษ์ และสุดท้ายกลับมายังประตูทิศใต้ การเดินวนรอบเกาอี้หลิงใช้เวลา 2 ชั่วโมง ผมไม่ได้เดินบนสันเขามังกรเพราะเหนื่อยเกินไป ถ้าเดินอาจจะต้องใช้เวลาเพิ่มอีกชั่วโมงหรือสองชั่วโมง ทิวทัศน์ของเกาอี้หลิงนั้นงดงามตระการตา มีลักษณะภูมิประเทศแบบตันเซียที่เป็นเอกลักษณ์ ทิวทัศน์แต่ละมุมแตกต่างกันออกไป ถึงแม้ว่าบางส่วนของเส้นทางไม้กระดานแขวนจะเป็นถนนไม้กระดานกระจก แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวมากนัก ผู้กล้าสามารถสัมผัสประสบการณ์การแกว่งหน้าผา ปีนหน้าผา (via ferrata) และซิปไลน์ที่สูงบนภูเขาได้ โปรดระวังแสงแดดเมื่อเข้าสู่พื้นที่ชมวิว บนภูเขามีสถานที่ร่มรื่นไม่มากนัก มีร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดสไตล์ตะวันตกอยู่บริเวณทางเข้าจุดชมวิว ร้านอาหารจีนที่อยู่ติดกับโรงแรม และสถานีบริการน้ำมันบนภูเขา การเดินทาง: มีรถประจำทางจากเมืองเฉินโจวไปยังสี่แยกจุดชมวิว แต่มีรถประจำทางไม่มากนัก การนั่งแท็กซี่จะสะดวกกว่า แต่ควรเผื่อเวลาไว้สำหรับการจองแท็กซี่ขากลับ

最帅到的旅途

ภูเขาเหิงซานดูเหมือนกำลังเดิน ภูเขาไท่ซานกำลังนั่ง ภูเขาหัวซานดูเหมือนกำลังยืนอยู่ ขณะที่ภูเขาซงซานนอนราบ มีเพียงภูเขาเหิงซานเท่านั้นที่ทะยานสูงตระหง่านดุจนกแดงที่กางปีกและพ่นไฟสวรรค์ ขณะที่ภูเขาใหญ่ทั้งสี่ลูกตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางดินแดนทางเหนืออันกว้างใหญ่ มีเพียงหนานเยว่ผู้สง่างามโดดเดี่ยว ตั้งอยู่อย่างสง่างามท่ามกลางสามเซียงและสี่สายน้ำแห่งท้องฟ้าใต้ ยอดเขาเหิงซานทั้ง 72 ยอด ทอดยาวจากยอดเขาฮุยเหยียนในเหิงหยางไปจนถึงภูเขาเยว่ลู่ในฉางซา มักถูกยกย่องให้เป็นศูนย์รวมของนกแดง หนึ่งในสี่วิญญาณสวรรค์ คอยพิทักษ์แดนใต้ แม่น้ำเซียงพัดพาฝนและหมอกลงสู่ทิศใต้ ขณะที่เมฆฉู่หยู ... ในวันธรรมดา ยอดเขาทั้ง 72 ยอดของเหิงซานมักดูราวกับล่องลอยและพร่ามัว รูปทรงที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาชวนให้นึกถึงคุณโมต้า อาจารย์ประจำสำนักเหิงซานใน "พเนจรผู้ยิ้มแย้มและภาคภูมิใจ" ผู้ซึ่ง "ซ่อนดาบไว้ในพิณ พิณซ่อนอยู่ในดาบ" พวกมันล่องลอยดุจมังกร ยากจะคาดเดาและน่าเกรงขาม ฤดูใบไม้ผลินำพาดอกไม้ร้อยดอก ฤดูใบไม้ร่วงนำพาแสงจันทร์ ฤดูร้อนนำพาสายลมเย็นสบาย และหิมะฤดูหนาว บัดนี้ ในช่วงปลายครึ่งหลังของเดือนจันทรคติแรก ต้นสนและยอดเขาต่างๆ จะถูกปกคลุมไปด้วยผืนผ้าสีเงิน ย้อมด้วยหิมะมงคลที่เพิ่งตกจากทางใต้ ยิ่งน่าหลงใหลยิ่งกว่าหมอกและเมฆที่พร่างพราย ภาพอันน่าอัศจรรย์ของฤดูหนาวนำพาพระราชวังกวงฮั่นอันเลื่องชื่อให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ปลุกจิตวิญญาณให้หวนคืนสู่สถานที่อันน่าพิศวงแม้ก่อนที่พวกเขาจะเคยมาเยือน

lzy_1962

ภูเขาเยว่ลู่ ซึ่งเป็นยอดเขาสุดท้ายจากยอดเขา 72 ยอดของหนานเยว่ ตั้งอยู่บนความสูง 300.8 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ตั้งอยู่บนฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเซียงเจียง เป็นจุดชมทิวทัศน์ภูเขาในเมืองที่หาชมได้ยาก ภูเขาเยว่ลู่เป็น "พิพิธภัณฑ์พฤกษศาสตร์" ขนาดใหญ่ พื้นที่ชมทิวทัศน์แห่งนี้มีพืชพรรณกว่า 977 ชนิด จาก 174 วงศ์ และต้นไม้โบราณอันเลื่องชื่อสามารถพบได้ทุกหนทุกแห่ง ภูเขาเยว่ลู่อุดมไปด้วยผู้คนที่มีผลงานโดดเด่นและจุดชมวิวมากมาย รวมถึงโบราณวัตถุทางวัฒนธรรมที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้ 21 แห่ง ศาลาอ้ายหวันอันเงียบสงบ สำนักเยว่ลู่อันทรงคุณค่า วัดหลู่ซานโบราณ พระราชวังหยุนลู่อันเงียบสงบ บ่อน้ำกระเรียนขาว แผ่นจารึกหยูหวาง จารึกบทกวีเอ้อหนาน เจดีย์โบราณราชวงศ์สุย และบ้านหินหยินซิน ล้วนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าหลงใหล สุสานของบุคคลสำคัญ อาทิ หวงซิง, ไฉ่เอ๋อ และเฉินเทียนฮวา ท่ามกลางต้นสนและต้นไซเปรสเขียวขจี ก่อเกิดเป็นทัศนียภาพอันสง่างามและศักดิ์สิทธิ์ ภูเขาเยว่ลู่ผสมผสานแก่นแท้ของวัฒนธรรมจีนโบราณ ครอบคลุมทั้งลัทธิขงจื๊อ พุทธศาสนา และลัทธิเต๋า ผสมผสานมรดกทางวัฒนธรรมของภูเขาเยว่ลู่ ซึ่งพัฒนาโดยนักคิดทางประวัติศาสตร์ พระสงฆ์ผู้ทรงเกียรติ นักบวชเต๋า และกวี ศาลาอ้ายหวันอันเลื่องชื่อสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1792 โดยหลัวเตี้ยน ประธานวิทยาลัยเยว่ลู่ ศาลาแห่งนี้ถือเป็นหนึ่งในสี่ศาลาสำคัญของจีน ร่วมกับศาลาจุ้ยเหิงในฉูโจว มณฑลอานฮุย ศาลาหูซินในทะเลสาบตะวันตกในหางโจว และศาลาเถาหรานในสวนสาธารณะเถาหรานในกรุงปักกิ่ง เดิมทีศาลาหงเย่ถูกเปลี่ยนชื่อตามคำกล่าวที่ว่า "จอดรถแล้วนั่งชมป่าเมเปิลยามเย็น ใบไม้ที่ปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็งแดงก่ำยิ่งกว่าดอกไม้เดือนกุมภาพันธ์" ในปี ค.ศ. 1952 มหาวิทยาลัยหูหนานได้รับการบูรณะ และอธิการบดีหลี่ต้าได้จารึกแผ่นจารึก "ศาลาอ้ายหวัน" ในจดหมายพิเศษถึงท่านประธานเหมา ในปี ค.ศ. 1969 ระหว่างการบูรณะอุทยานภูเขาเยว่ลู่ อักษรวิจิตรศิลป์ของท่านประธานเหมา "ฉินหยวนชุน - ฉางซา" ถูกสลักไว้บนเพดานฐานเสา ช่วยเพิ่มความงดงามให้กับศาลามากยิ่งขึ้น วัดกู่หลูซานสร้างขึ้นในปีที่สี่ของรัชสมัยไท่สือแห่งราชวงศ์จิ้นตะวันตก (ค.ศ. 268) อักษรสี่ตัว "วัดกู่หลูซาน" (วัดกู่หลูซาน) บนประตูทางเข้าเขียนโดยหลี่ หย่ง นักเขียนอักษรวิจิตรศิลป์และนักประพันธ์สมัยราชวงศ์ถัง ซึ่งคัดลอกมาจากแผ่นจารึกที่วัดหลู่ซาน พระราชวังหยุนลู่สร้างขึ้นครั้งแรกในปีที่ 14 ของรัชสมัยเฉิงฮว่าแห่งราชวงศ์หมิง (ค.ศ. 1478) ตามตำนานเล่าว่าพระภิกษุรูปหนึ่งสวมหมวกสีเหลืองได้เดินทางมาพักผ่อนบนภูเขาอันงดงามแห่งนี้ แต่กลับไม่มีหลักฐานใดๆ ยืนยัน บ่อน้ำพุนกกระเรียนขาว ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของศาลาเจ้าแม่กวนอิม เชิงเขาเยว่ลู่ เป็นบ่อน้ำที่มีชื่อเสียงของสมัยราชวงศ์ซ่ง ในช่วงสงครามต่อต้านญี่ปุ่น ศาลาแห่งนี้ถูกทิ้งร้าง แต่ศิลาจารึกยังคงหลงเหลืออยู่ ในปี พ.ศ. 2499 รัฐบาลประชาชนเมืองฉางซาได้สร้างบ่อน้ำพุนกกระเรียนขาวขึ้นใหม่ การชงชาจากบ่อน้ำนี้ให้ความสดชื่นและช่วยเสริมอายุยืนยาว ทำให้เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของภูเขาเยว่ลู่ ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน ผู้คนจากทั่วทุกสารทิศต่างเดินทางมาตักน้ำดื่มกันทั้งเช้าและเย็น