โรงแรมใน เคลียร์วอเทอร์บีช Hampton by Hilton

ผมโทรจองกับ Hampton Inn & Suites Clearwater Beach บนถนน South Gulfview Boulevard เมื่อวันที่ 10 มิถุนา เพื่อทําการจองห้องพัก และได้พูดคุยกับ Stephen ซึ่งเป็นผู้จัดการ พนักงานต้อนรับผม พนักงานต้อนรับผม พนักงานต้อนรับผม พูดจาดีครับ ดิฉันทําให้เขาทราบว่าจะเข้ามาพักและเนื่องจากปัญหาเรื่องเที่ยวบินดิฉันจึงไม่มีสัมภาระหรืออาหารสําหรับสุนัขนําเที่ยว เขาก็ช่วยเหลือดีมากและแจ้งว่าพอผมเช็คอินเขาจะแนะนําสถานที่ในการเอาของที่ต้องการให้ผมไปถึงประมาณ 17.00 น. ในวันที่ 10 มิ.ย. มาเช็คอิน สุนัขที่นําทางของฉันอยู่ในแขนของเธอ ขณะที่ฉันเดินไปที่แผนกต้อนรับ ซึ่งฉันทําให้พนักงานต้อนรับ แนนซี่ รู้ว่าฉันตาบอดตามกฎหมาย แนนซี่ก็ถามฉันว่าฉันมีรถไหม และเห็นได้ชัดว่า เพราะฉันตาบอด ฉันไม่มีรถ เธอก็เริ่มขอให้ผมกรอกแบบฟอร์ม โดยที่ไม่ได้บอกผมว่ามันเป็นอะไร และผมเตือนเธอว่า เพราะผมตาบอด ผมไม่สามารถเห็นที่จะกรอกข้อมูล เธอบอกว่าจะกรอกให้ฉัน และเธอถามเบอร์โทรศัพท์และชื่อ ”แมว” ของฉัน ฉันบอกเธอว่าสุนัขของฉันไม่ใช่ ”แมว” - เธอเป็นสัตว์บริการที่ได้รับการฝึกฝนมา แนนซี่ย้ําคําถามของเธอว่า และฉันตอบแบบเดียวกัน เธอถามคําถามนี้เป็นครั้งที่สาม และจุดนี้ฉันบอกเธอว่า สุนัขที่นําผมชื่อ ”จินนี่” และเธอควรจดจําในรูปไหน ว่าจิงนี่ไม่ใช่ ”แมว” ”เธอเป็นสัตว์บริการ หลังจากนี้แนนซี่ขอให้ฉันเซ็นเอกสารที่เธอกรอกในนามของฉัน โดยไม่ได้แจ้งให้ฉันว่าฉันเซ็นอะไร ฉันถามเธอว่ามันเป็นอะไร และเธอบอกว่ามันเป็นข้อตกลง” ” ผมย้ําอีกครั้งเป็นครั้งที่ 3 หรือ 4 ว่า จิงนี่เป็นสัตว์บริการไม่ใช่สัตว์เลี้ยง แนนซี่ตอบว่าผมต้องเซ็นต์ฟอร์มอยู่แล้ว ผมถามเธอว่ามันบอกว่ายังไง เธอแจ้งว่าผมจะต้องคิดค่าบริการ” ค่าเลี้ยงสัตว์ ” ณ จุดนี้ ผมได้ขอคุยกับ Stephen ผู้จัดการ และได้รับแจ้งว่าจะไม่กลับมาในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ ที่ผมได้แจ้งกับแนนซี่ว่าผิดกฎหมายที่จะคิดค่าเลี้ยงสัตว์สําหรับสุนัขบริการของผมและผมไม่ได้เซ็นต์ฟอร์ม หลังจากมองข้ามผมกับ งานอื่นๆ ไม่กี่นาที ขณะที่ผมยืนอยู่ตรงนั้น ในที่สุด เธอก็ให้กุญแจห้องผมโดยไม่มีการบรรยายเรื่องอื่นอีก เธอยังให้ป้าย ”แมว” มาวางไว้ที่ประตูซึ่งผมทิ้งไว้ที่ฟร้อนท์ไว้เพราะอีกอย่างสุนัขของผมเป็นสัตว์บริการ, และไม่เป็นสัตว์เลี้ยง ณ จุดนี้ผมรู้สึกเหมือนอยู่สภาพแวดล้อมที่เป็นมิตร อย่างอ่อนโยน - และแทบจะร้องไห้ - ผมบอกแนนซี่ว่าผมต้องการใครสักคนช่วยผมไปที่ห้อง เธออายให้มีคนช่วยผมและผมก็ทําห้องให้ก่อนที่ผมจะร้องไห้ ในที่สุดฉันก็กลับไปที่แผนกต้อนรับและแนนซี่อย่างน้อยก็แสดงให้ฉันเห็นว่าร้านอาหารอยู่ที่ไหน พนักงานห้องอาหารใจดีมากและไม่สามารถเชื่อว่าแนนซี่ได้ปฏิบัติกับฉันอย่างไม่เหมาะสมขนาดนั้น ด้อย่างรวดเร็วจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น ฉันลงไปที่แผนกต้อนรับและขอคุยกับผู้จัดการปัจจุบันหรือผู้ช่วยผู้จัดการที่ประจําอยู่ ซึ่งจุดนั้นนิค - ผู้ช่วยผู้จัดการ - มาพูดกับฉัน ฉันบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น และเขาก็